Najstarszy papier jaki odnaleziono, pochodzi z 8 r. p.n.e. Jest to skrawek z 20 chińskimi znakami odnaleziony w Nefrytowej Bramie, granicznej strażnicy jedwabnego szlaku. Wynalezienie metody masowej produkcji papieru przypisuje się Chińczykom.
Około 105 r. p.n.e. kancelista cesarza He Di z dynastii Han, Cai Lun, zaczął wytwarzać papier najpierw z kory drzew, a nawet z sieci rybackich, aż wpadł na pomysł robienie papieru ze szmat jedwabnych i lnianych. Nowa metoda polegała na zwilżaniu szmat i miażdżeniu ich specjalnym drewnianym młotem i kijami. Ponieważ jedwab był bardzo drogi, zastąpiono go włóknami roślinnymi, głównie łykiem morwy, odpadami konopnymi, łodygami bambusa, słomą ryżową oraz szmatami lnianymi, a także dodawano stare sieci rybackie.
Najpierw gotowano składniki by je zmiękczyć. Następnie płukano i miażdżono. Tak otrzymaną miazgę rozprowadzano w wodzie, zlewano do kadzi i czerpano sitem. Odsączoną papkę przekładano do sita formującego, by nadać arkuszowi pożądany format i grubość. Następnie odsączano wodę, przekładając arkusz suknem (stąd chropowata faktura) i zaklejano jego powierzchnię, by nie przesiąkał atramentem. Potem suszono i wygładzano kamieniami.
Proces produkcji papieru była trzymany przez Chińczyków w tajemnicy przez ok. 700 lat.
Do Europy papier trafił dzięki Arabom. Po bitwie nad rzeką Tałas w 751 r. Arabowie wzięli do niewoli chińskich papierników, dzięki którym papier upowszechnił się na ziemiach arabskich. Stąd w XII wieku trafił do Hiszpanii, następnie do Włoch. W XIV w., na skutek epidemii czarnej śmierci, znacznie wzrosła w Europie ilość dostępnego surowca do produkcji papieru – tkanin z odzieży osób zmarłych na dżumę – co znacznie wpłynęło na rozwój tej branży.
W latach 40. XIX w. Friedrich Gottlob Keller uzyskał ścier drzewny. W następnych dziesięcioleciach opracowano metodę pozyskiwania z nich masy celulozowej. Pomysł produkcji masy włóknistej z drewna wywodzi się od francuskiego fizyka i przyrodnika, członka AN, René Antoine Ferchault de Réaumur (1683-1757), który opisał papierowe gniazda os, budowane z wykorzystaniem masy drzewnej.