Sezon zaczyna się co prawda dopiero pod koniec grudnia, ale warto już teraz rezerwować miejsca w schroniskach i hotelach, by potem nie być zaskoczonym, że zimowy urlop znowu spędzi się przed wesoło trzaskającym kominkiem, ale we własnym domu. Stoki co roku są pełne turystów i fanów nart, snowboardów czy sanek, a co ciekawe, coraz więcej wśród tych zapaleńców Polaków. Miejsce na spożytkowanie naszego kolejnego sportu narodowego warto więc zaplanować z odpowiednim wyprzedzeniem i przede wszystkim głową.
- Kierunek nr 1 – Liberec, Czechy
I Czesi umieją ten turystyczny „górski” fakt świetnie wykorzystać, bowiem sezon narciarski trwa u nich aż 5 miesięcy w roku, podczas których ich zimowe kurorty po prostu rozgrzewają się do czerwoności od jazdy turystów, narciarzy i snowboardzistów.
skijested.cz
Kamienny Liberec
Historia znajdującego się na północy Czech i położonego w pięknej górskiej kotlinie Liberca zwanego „miastem pod Ještedem” sięga połowy średniowiecza. Miasto powstało na przecięciu szlaków handlowych jako miejsce wypoczynku dla kupców, którzy podczas wyczerpującego przemierzania Ještedzkiego i Jizerskiego łańcucha górskiego chcieli nabrać sił do dalszej podróży po Europie. Miejsce rozrastało się i rozbudowywało w charakterystyczne, bo z racji odcięcia od innych materiałów budowlanych, wyłącznie kamienne budowle, szybko stając się terenem lennym Cesarstwa Niemieckiego, a w XV wieku otrzymując prawa miejskie.
flickr.com
Piękne neorenesansowe budowle można napotkać na każdym kroku (należy do nich m.in. ratusz miejski), również neoklasycystyczne (Muzeum Północnych Czech szczycące się pięknymi wyrobami szklanymi,a także średniowiecznymi tkaninami w swoich zbiorach, dawne ubezpieczalnie, izba handlowa), ale i przemysłowe zabudowy, bowiem na początku XIX wieku w mieście ruszyła na dużą skalę produkcja tekstyliów (powstało aż 50 fabryk tekstyliów), co jeszcze bardziej rozwinęło i zapewniło gospodarczą samowystarczalność temu bogatemu miastu, a do końca XIX wieku Liberec stał się drugim po Pradze największym miastem Czech, świetnie skomunikowanym zarówno z czeskimi, jak i polskimi i niemieckimi miastami (Jelenia Góra, Zgorzelec, Praga). Powstanie kurortu zimowego u stóp Ještedu był więc tylko kwestią czasu.
Wieże Liberca
skijested.cz
Czemu „miasto pod Ještedem”? Oprócz tego, że Liberec leży u podnóża wysokiej na 1012 metrów góry Ješted, to na szczycie tejże króluje ogromna wieża nadawczo-widokowo-hotelowa, zbudowana według projektu inżyniera Karla Hubczaka. Została wybudowana w 1973 roku na miejscu dawnego hotelu z 1945 roku, który spłonął w 1963 roku wskutek awarii instalacji grzewczej. Przypominająca rakietę wieża kryje w sobie hotel, restaurację, nadajnik i przede wszystkim miejsce widokowe wieża stała się głównym symbolem miasta i samej góry Ješted.
Jest jednak najmłodszą tego typu budowlą, bowiem począwszy od końca XIX wieku na stoku Ještedu regularnie budowano wieże widokowe. Pierwszą z nich była drewniana, 5-metrowa konstrukcja koło Jablonca i Liberca, która bardziej przypominała leśną ambonę niż wieżę widokową, ale i tak cieszyła się dużą popularnością wśród mieszkańców okolicy i przyjezdnych. Po 15 latach (powstała w 1876 roku) została jednak zburzona wskutek zagrożenia zawaleniem się.
Hotel, który spłonął w 1963 roku
liberec.pl
Kolejną wieżą była 8-metrowa platforma mogąca pomieścić do 20 osób, ale kierownictwu Związku Górskiego, z którego inicjatywy miała powstać wieża, to nie wystarczyło. Zlecono więc firmie Gustav Sacher i Synowie realizację projektu wieży, która przypominała średniowieczny zamek z głównym punktem w postaci wieży widokowej, ale prace utknęły w martwym punkcie, bowiem Związkowi Górskiemu zabrakło pieniędzy na tak potężną budowlę, a etap prac nie wyszedł poza próby wykupienia ziemi pod budowę.
Po wybudowaniu jeszcze jednej budowli, mianowicie oddanej do użytku wieży mającej aż 23 metry, prace zwieńczyła stojąca do dziś 25-metrowa wieża na Wzgórzu Libereckim zwana początkowo Strażnicą Henryka, wybudowana w 1901 roku z inicjatywy właściciela największej fabryki tekstyliów w Libercu, Heinricha Liebiga. Po jego śmierci przeszła jednak na własność miasta, które kilkakrotnie zmieniało jej nazwę na Strażnicę Liebega, Wysokiego Habsburga (ze względu na podobieństwo do jednej ze średniowiecznych warowni rodu Habsburgów), wreszcie po II wojnie światowej zdecydowano się pozostać przy nazwie Wzgórza Libereckiego, z którego rozciąga się piękny widok na cały Liberec.
Śnieżna jazdaŚwietna baza hoteli, a także pensjonatów czy schronisk, ponad 500 miejsc parkingowych przy wyciągach, wypożyczalnie sprzętu narciarskiego i liczne atrakcje turystyczne – to wszystko sprawia, że to miasto to wymarzone miejsce na kilkudniowy odpoczynek. Liberec, coroczny gospodarz zawodów narciarskich, a w tym roku również Mistrzostw Świata w narciarstwie klasycznym, znany jest z największej ilości, bo aż 11 tras zjazdowych, których łączna długość to niemal 8000 kilometrów – najdłuższą jest Turistická, która ma 2200 metrów długości, zaś różnica wzniesień to aż 250 metrów. Stoki są obsługiwane przez dwie kolejki i siedem wyciągów (najdłuższy to Skałka – 1500 metrów długości, obsługujący ok. 450 osób w ciągu jednej godziny), a ponadto można też udać się na zmodernizowane (zwiększono ilość miejsc na trybunach do 10 tysięcy, a także stworzono ich mobilne wersje) skocznie narciarskie na północnym stoku Černého Vrchu, które powstały w 70. latach XX wieku. To właśnie tutaj w 2004 roku Jane Ahonnen był o włos pokonania rekordu skoczni, pokonując 134 metrów – zabrakło mu zaledwie 6 metrów do ustanowienia nowego rekordu.
skijested.cz
Można także udać się do znajdującego się w południowo-wschodniej części Liberca Veseca – jest to idealne miejsce dla miłośników narciarstwa biegowego, z którego korzystają nie tylko pasjonaci nart, ale także uczestnicy tegorocznych MŚ. Stoki mają zróżnicowany poziom trudność i prędkości, dlatego każdy, niezależnie od umiejętności, znajdzie tutaj coś dla siebie, uzupełniając wrażenia z biegu o piękne widoki rozpościerające się ze stoku. Szkoły narciarskie i snowboardowe pomogą zaś w nauce jazdy na wszelkich narciarskich „pojazdach” tym, którzy tego zechcą.
skijested.cz
Do „zaliczenia” jest także SkiArena Ješted – narciarski kompleks nartostrad, który był właściwym miejscem dla odbywających się zawodów MŚ. Może tutaj zjeżdżać każdy, indywidualnie lub rodzinnie, wszystkie trasy są odpowiednio przystosowane i oznaczone pod względem trudności. Gdy jednak śniegu brakuje, zapewnione jest sztuczne dośnieżanie aż 80 procent długości tras, co sprawia, że ruch na nich praktycznie nie ustaje. A można też po górach zwyczajnie chodzić – górscy wędrownicy mogą wspinać się po paśmie Gór Izerskich i na szczyt Ještedu, zdobytego przez rekordzistkę takich wspinaczek, Friedę Mandelik, aż 5000 razy w ciągu jednego roku. Z góry, jeśli komuś zabraknie sił na powrót, można spokojnie zjechać kolejką linową, która w 1933 roku połączyła szczyt Ještedu z Horným Hanychovem.
skijested.cz
Jak i czym dojechać
Do Liberca z Polski koleją to jedna z najbardziej drażliwych kwestii współpracy polsko-czeskiej. Pociągiem nie dojedziemy z najbliżej położnej Liberca Jeleniej Góry – kiedyś istniała tutaj nitka kolejowa, jednak od niemal 20 lat pozostaje nieaktywna i prawdopodobnie długo nic się w tej dziedzinie nie zmieni. Z Jeleniej odjeżdżają jednak dość często w okresie zimowym autobusy do Jakuszyc (niecała godzina jazdy), stamtąd trzeba dostać się do Harachova o własnych siłach, skąd już można wsiąść do pociągu lub busa jadącego bezpośrednio do Liberca. Najdalej pociągiem można się dostać od Legnicy, z której kolej jedzie przez Lwówek i Gryfów Śląski, a stamtąd już busem trzeba się kierować w stronę Czech. Od strony Zgorzelca można dojechać samochodem drogą nr 115 do Zawidowa, a stamtąd już prosto do Liberca. Jeśli jednak chodzi o czeskie autostrady, to trzeba się przygotować na opłaty winietowe, ponieważ wszystkie te drogi są obciążone opłatami. Samolotem zaś dostaniemy się z Warszawy do Pragi, z której również komunikacją autobusową możemy kierować się do podnóży Ještedu.
Kolejny przystanek – Szwajcaria.
Zdjęcie stoku (małe): skijested.cz
Magdalena Mania
