fot. Fotolia
Kot birmański - wygląd
Koty tej rasy są zwierzętami średniej wielkości o wadze od 3 do 6 kilogramów. Głowa kota birmańskiego ma kształt trójkąta z lekko wypukłym czołem, pełnymi policzkami i wyraźnym podbródkiem. Oczy kota tej rasy są duże, raczej okrągłe i szeroko otwarte, wyłącznie w ciemnobłękitnym kolorze. Kocury są o wiele większe i masywniejsze od kotek. Ogon kota birmańskiego jest średniej długości i dość dobrze porośnięty sierścią. Kot nosi go dumnie do góry.
Kot birmański ma umaszczenie syjamskie w większości w kolorze skorupki jajka. Cechą charakterystyczną rasy są białe „skarpetki" lub rękawiczki na przednich kończynach i tzw. "ostrogi" na tylnych. Warto jednak pamiętać, że białe znaczenia w postaci rękawiczek muszą być symetryczne na obu łapach.
fot. Fotolia
Zobacz również: Kocie miauczenie i śpiewanie – jak je zrozumieć?
Trzeba pamiętać, że święty kot birmański jest rasą dość rzadką. Problemem jest wyhodowanie doskonałego w typie kota o idealnych oznakach takich jak rękawiczki i ostrogi. Tylko takie idealne koty mogą być w pełni zatwierdzone i wystawiane na pokazach. To specyficzna rasa kota i jedyna, co do której istnieje tak restrykcyjny wzorzec rasy. Mimo to posiadanie kota tej rasy to ogromny przywilej. Jeśli komuś nie zależy na pełnej restrykcji rasy i nie zwraca uwagę na fakt, że jedna ostroga jest minimalnie krótsza, święty kot birmański będzie wspaniałym towarzyszem.
Charakter rasy
Warto również wspomnieć o tym, że kot birmański ma umiarkowany charakter. Jest łagodny i bardzo przywiązany do właściciela. To kot, który świetnie czuje się w otoczeniu wielu ludzi, dlatego jest idealnie nadaje się dla rodzin wieloosobowych. Ze stoickim spokojem znosi pieszczoty i noszenie na rękach. Nie przeszkadza mu też towarzystwo innych zwierząt w domu, choć wyraźnie preferuje przedstawicieli własnej rasy.
fot. Fotolia
Kot birmański jest zwierzęciem cichym, który odzywa się rzadko, ale jeśli już to robi jego głos sprawia przyjemność, a nie irytację. Koty tej rasy są raczej domatorami i mogą żyć nawet w niewielkim mieszkaniu. Należy jednak pamiętać, aby zapewnić mu towarzystwo, gdyż źle znosi długotrwałą samotność.
Pielęgnacja
Jego pielęgnacja również nie przysparza problemów. Wystarczy go czesać w celu usunięcia martwego i pamiętać o kontrolowaniu uszu i przycinaniu pazurów.
Zobacz całą Encyklopedię ras kotów
