Gdzie kupić kota?
- Jeśli zdecydowaliśmy się na kupno kota, należy wybrać licencjonowaną, zarejestrowaną hodowlę, wydającą właścicielom koty rasowe, zdrowe i w odpowiednim wieku. Zwierzę zbyt szybko odseparowane od matki może zacząć przejawiać negatywne skutki takiego postępowania: mieć trudności z socjalizacją, czy cierpieć na chorobę sierocą. Oczywiście, wyjątkiem jest sytuacja, kiedy kocię trafia pod nasz dach niespodziewanie, znalezione lub uratowane z trudnych warunków. Niemniej jednak kot hodowlany powinien osiągnąć wiek przynajmniej 3 miesięcy. Wybór zaufanej hodowli ogranicza też ryzyko kupna chorego kota – hodowca ma obowiązek przeprowadzenia badań, między innymi FeLV i FIP. W zależności od profilu hodowli, obowiązkowe są też inne badania, np. w przypadku rasy Maine Coon należy wykluczyć kardiomiopatię przerostową – mówi Dorota Konkolewska z Hodowli Kotów Rasowych Mruczalscy w Głogowie koło Torunia.
Jak transportować kota do domu?
Kotu, dla którego nasze mieszkanie jest na początku otoczeniem nieznanym i niepokojącym, potrzebne jest okazywanie uwagi i uczuć. Z tego powodu w terminie przybycia nowego domownika dobrze jest mieć kilka wolnych dni, które w całości można poświęcić zwierzęciu. Najlepszym rozwiązaniem na czas podróży jest bezpieczna klatka-transporter, wyłożona miękkim materiałem, możliwa do zaciemnienia, co pozwoli zapewnić kotu poczucie bezpieczeństwa. Ponieważ pierwsza podróż może okazać się bardzo stresująca, należy pamiętać o zabraniu ze sobą zapasowego posłania oraz papierowych ręczników.
Jak pomóc kotu zaadoptować się w naszym domu?
- Od momentu, kiedy kocię przybywa do naszego domu, stajemy się odpowiedzialni za jego rozwój i bezpieczeństwo. Kot odseparowany od znanego sobie środowiska musi na nowo obdarzyć właściciela zaufaniem i przywiązaniem, jakie wcześniej odczuwał wobec swojej matki. Prawidłowy rozwój zależy teraz od sposobu opieki, jaką mu zapewnimy - radzi Edyta Gierałt, specjalista ds. żywienia Royal Canin. Aby nie przestraszyć kota, należy zachowywać się spokojnie. Jeśli w domu znajdują się małe dzieci, z pewnością będą podekscytowane faktem pojawienia się pupila, jednak należy je uprzedzić, że niedopuszczalne jest traktowanie go jako zabawki, podawanie go sobie z rąk do rąk, krzyczenie i bieganie za zwierzęciem.
Mały kot potrzebuje dużej ilości niezakłóconego snu. Dlatego dobrze jest, aby zabawy dzieci z kocięciem odbywały się w obecności dorosłych. Jeśli narazimy małego kota na przebywanie w męczącym zgiełku i hałasie, nie stopując zbyt żywiołowego zachowania dzieci, czworonóg stanie się nerwowy i bojaźliwy, może również stać się agresywny. Do niewłaściwych zachowań należy między innymi chwytanie kotka za głowę, podnoszenie za przednie łapy, czy ciągnięcie za ogon. Aby w bezpieczny sposób podnieść małego kota, wsuwamy wyprostowaną dłoń pod jego brzuch, a drugą delikatnie podtrzymujemy tylną partię ciała.
Należy też pamiętać o tym, że jeśli w domu przebywają inne zwierzęta proces socjalizacji będzie przebiegał nieco inaczej.
Zobacz także: Karma dla małego kota - poradnik
Wyprawka dla kota
Aby młody kot szybko zaaklimatyzował się w naszym domu, zadbajmy, aby już od pierwszego momentu miał swobodny dostęp do wszystkich niezbędnych akcesoriów. Wyprawka dla kota powinna zawierać:
Legowisko. Na własnym posłaniu, ustawionym w zacisznym i spokojnym miejscu kot będzie mógł się schronić i poczuć bezpiecznie. Jeśli małego kotka przyzwyczaimy do spania w naszym łóżku, należy liczyć się z tym, że będzie w nim sypiał do końca życia.
Kuweta. Kocięta szybko przyswajają sobie zasady korzystania z kuwety. Należy zadbać, aby kot miał do niej stały dostęp. Jeśli nie umiemy pozbyć się nawyku zamykania drzwi do łazienki czy toalety, warto rozważyć wycięcie niewielkiej dziury w drzwiach.
Kącik jadalny. Kot będzie potrzebował dwóch misek: na karmę oraz na wodę. Miseczka na wodę powinna być większa. Kot powinien mieć stały dostęp do świeżej wody.
Drapak. Wykonany z grubego sznurka, zakupiony lub skonstruowany samodzielnie przez właściciela pozwoli ochronić meble, tapety i firanki przed zniszczeniem.
Klapka w drzwiach. Jeśli mieszkamy w domu z ogrodem i planujemy, że kot będzie zwierzęciem wychodzącym, powinniśmy zamontować specjalną klapkę w drzwiach wejściowych, dzięki czemu unikniemy wielokrotnego w ciągu dnia otwierania i zamykania drzwi. Klapa dla kota powinna posiadać mechanizm blokowania. Bezpieczniej jest jednak, kiedy kot na spacery wychodzi wyłącznie pod kontrolą swojego właściciela.
Zabawki. Aby kot nie nudził się w domu, można zaproponować mu do zabawy rozmaite piłeczki, sztuczne myszy, a nawet – zwykły sznurek, na który z upodobaniem będzie polował.
Pamiętaj! Każda zabawa jest najlepsza w towarzystwie opiekuna.
Organizacja terytorium kota w domu
- Aby żyć z kotem w sposób harmonijny i zgodny, właściciel musi przyswoić sobie podstawy kocich zachowań, poznać koci rytm dnia i znaczenie poszczególnych rytuałów. Kot (optymalnie – dwa koty) to nieoceniony towarzysz człowieka w przypadku egzystowania na niewielkiej przestrzeni. Dla kota bardziej niż przestrzeń liczy się sposób rozplanowania i oznaczenie poszczególnych miejsc na swoim terytorium - tłumaczy Edyta Gierałt z Royal Canin. Kocur żyjący na wsi może być „władcą” terenu o wielkości nawet kilkunastu hektarów (terytorium kotki zajmuje około 1 hektara). W mieście kilkanaście kotów może funkcjonować na powierzchni niewiele większej od ara, pod warunkiem, że ich drogi nie pokrywają się ze sobą. W mieszkaniu kilkadziesiąt metrów kwadratowych może stanowić dla kota atrakcyjną przestrzeń pod warunkiem odpowiedniej aranżacji: ważniejsze niż duża pusta przestrzeń będą rozwiązania umożliwiające schowanie się, wspinaczkę i inne rodzaje zabawy.
Strefa karmienia powinna znajdować się daleko od miejsca przeznaczonego na kuwetę. Umieszczenie kocich misek w jadalni może spowodować, że kot przyzwyczai się do żebrania przy stole i wspólnych posiłków. Resztki posiłków nie są odpowiednie dla zwierzęcia.
Strefa odpoczynku, w której kot będzie mógł uciąć sobie drzemkę w ciągu dnia to miejsce ciepłe, nasłonecznione. Ponieważ kot lubi przebywać blisko swojego właściciela, nie izolujmy jego legowiska od życia rodzinnego, zadbajmy jedynie, żeby nie znajdowało się na trasie ruchu domowników.
Strefa zabawy. Miejsce zabawy powinno umożliwiać kotu swobodną gonitwę, wspinaczkę i chowanie się. Zapewnienie kotu odpowiedniej dawki aktywności fizycznej pozwala na zachowanie psychicznej i fizycznej równowagi zwierzęcia. W zabawie kot rozładuje nadmiar energii, co zapobiegnie działaniom jakie możemy uznać za destrukcyjne, np. drapaniu mebli.
Kot „polujący” na poruszające się ręce lub nogi domowników realizuje w ten sposób swój instynkt łowiecki. Zachowanie takie powinno spotkać się ze zdecydowanym sprzeciwem – skarcony kot szybko zrozumie, że nie jest ono akceptowane. Niedopuszczalne jest stosowanie kar cielesnych w żadnym wieku kota.
Polecamy: Szczepienia kotów - poradnik
