Szklane ściany, najczęściej ze szkła bezbarwnego, matowego piaskowanego lub satynowe pozwalają doświetlić ciemną kuchnię, łazienkę, hol. Wyglądają lekko, ulotnie. Kolorowe całkowicie zmienią charakter wnętrza. Secesja lubowała się w szkle piaskowanym w bogate wzory. Teraz możemy również nakleić na szklaną taflę desenie wycięte z folii lub čwyryć” wzór na powierzchni szkła, co da efekt trójwymiaru. Szkło można dodatkowo podświetlić i uzyskać w ten sposób płaszczyznę świecącą łagodnym, rozproszonym światłem. Także na podłodze i suficie. Jeżeli zastosujemy system umożliwiający zmianę koloru światła – możemy zmieniać nastrój wnętrza jak obrazki w kalejdoskopie.
A jeśli nie zależy nam na przejrzystości, a na głębokim, pięknym kolorze – możemy wykorzystać szkło lakierowane na dowolny kolor. Warstwę lakieru nakłada się na wewnętrzną stronę tafli, co daje głębię koloru i idealnie gładką powierzchnię, nie do uzyskania w żaden inny sposób. Taflami lakierowanego szkła można okładać ściany – zamiast glazurą czy mozaiką. Jeżeli zależy nam na efektach specjalnych, mamy do wyboru szkło typu crash glass z dekoracyjną pajęczyną pęknięć, szkło laminowane, w którym możemy umieścić np. liście, obrazki, tkaninę czy blachę perforowaną. Można też zastosować szklane pustaki, czyli popularne luksfery.
Meble, blat, schody, balustrady, obudowa wanny również mogą być ze szkła. Szkło można kleić metodą UV (bez obawy, że się rozklei, na przykład pod wpływem wilgoci), można montować okucia meblowe. Do oświetlenia szklanych gablot radzimy stosować światłowody lub diody led, które umożliwiają doprowadzenie końcówek emitujących światło w dowolne miejsce, bez konieczności wbudowywania źródła światła w mebel. Może być ono schowane obok, w niewidocznym miejscu. Nawet w sąsiednim pomieszczeniu. Meble także mogą być z różnego szkła – kolorowego emaliowanego, crash glass czy po prostu grubego bezbarwnego.
Kabiny prysznicowe, szczególnie ze szkła przejrzystego, nie zmniejszają optycznie łazienki. Zajmują też mniej miejsca, co jest zaletą w małych wnętrzach. Na ściany i kabiny prysznicowe (podobnie na balustrady i schody) bezwzględnie najlepsze jest szkło bezpieczne: zbrojone, klejone, hartowane.
To spory wydatek w porównaniu ze zwykłym szkłem, ale jeśli zależy nam na bezpieczeństwie, warto go ponieść.
Umywalki odlewanego, klejonego szkła, bezbarwne, w zielono-niebieskich odcieniach lub ze szkła barwionego. Dla uzyskania specjalnego efektu czystości można zastosować szkło diamant pozbawione zielono-niebieskich odcieni. Najpopularniejsze umywalki przypominają ogromne soczewki kontaktowe, ale są też w formie sześcianów, zintegrowane z blatem. I wiele innych, bo inwencja projektantów nie zna granic.
Wykonanie i montaż szklanych elementów architektury wnętrz najlepiej powierzyć firmie specjalistycznej. Efekt końcowy zależy od precyzji wykonania. Wszystkie elementy powinny być idealnie spasowane. Projektując poszczególne elementy, nie można zapomnieć, że szklane tafle trzeba będzie wnieść do mieszkania – nie mogą więc być zbyt duże.
Jak czyścić szkło? To materiał najmniej porowaty, więc higieniczny. Łatwo je czyścić, ale – by wyglądało nieskazitelnie – trzeba to robić regularnie. Niełatwo za to zwalczyć osad z kamienia w kabinach prysznicowych i na blatach. Dlatego najlepiej pokryć szkło powłoką ochronną antyplaq. Producenci kabin i umywalek oferują taką usługę w cenie produktu albo za dodatkową opłatą. Tę samą usługę proponują firmy szklarskie.
Rodzaje szkła stosowanego we wnętrzach:
jako ścianki, drzwi przesuwane, blaty, podłogi, do obudowy wanien, budowy mebli, półek, kabin prysznicowych lub okładzin ściennych:
– szkło barwione w masie (często stosowana jest nazwa handlowa – Antisol): pochłania energię promieniowania słonecznego, dlatego nazywane jest też przeciwsłonecznym. Powinno być hartowane, aby większa była jego odporność na powierzchniową różnicę temperatury;
– szyby zespolone: dwie, trzy lub więcej szyb złożonych i przedzielonych ramką dystansową. Mają uszczelnione krawędzie;
– szkło klejone: bezpieczne; dwie, trzy lub więcej szklanych tafli połączonych za pomocą specjalnej folii albo żywicy. Dzięki folii szkło po rozbiciu nie rozsypuje się na drobne kawałki. Szkło klejone ma dziesięć klas. Im wyższa klasa, tym większa jest odporność szkła na przebicie i rozbicie. Folie mogą być kolorowe, z fakturą, holograficzne, między foliami można zalaminować dowolny čobraz”;
– szkło hartowane: bezpieczne, ma dużą wytrzymałość mechaniczną i dużą odporność
na powierzchniową różnicę temperatury. Rozbite rozpada się na małe kawałki o nieostrych krawędziach. Tego szkła nie można ciąć. Jeśli więc chcemy zastosować szybę hartowaną, musimy zamówić ją na wymiar bezpośrednio u producenta lub dystrybutora;
– szkło nieprzezroczyste (marblit): w postaci płyt i płytek używanych do dekoracji ścian.
– pustaki szklane (luksfery): szklane kształtki
z dwóch identycznych foremek, połączone termicznie spawami (wnętrze wypełnia powietrze). Wymiary boków 15, 19, 20, 24 i 25 cm; grubość 8 cm. Mogą być bezbarwne lub barwione (tzw. vibrobloki), z wzorzystą powierzchnią.
Przepuszczają nawet ponad 60% światła:
– crash glass: szkło złożone z co najmniej trzech warstw; środkowa po procesie laminowania zostaje uderzona w krawędź – tym sposobem zyskuje się efekt drobnej pajęczyny (fot. 1);
– szkło lakierowane: warstwa lakieru dowolnego koloru nałożona jest na wewnętrzną stronę tafli, co daje głęboki odcień;
– technologia cegiełek szklanych: niewielkie tafle szkła klejone warstwowo (fot. 2);
– lustro: szklana tafla pokryta po wewnętrznej stronie warstwą srebra lub aluminium. Odbija światło w 90%.
Realizacja projektów wszystkich prezentowanych elementów ze szkła – firma MMASA
Tekst Maria Tyniec
Zdjęcia Hanna Długosz, serwis prasowy MMASA
imitują boniowanie.