Kombinacje monochromatyczne wydawać się mogą bardzo proste i dość ograniczone, jednak ilość odmian jednej barwy jest niezwykle duża: bywa, że na pierwszy rzut oka nie jesteśmy w stanie rozpoznać, że to monochromatyczne zestawienie. Co oznacza, że kompozycja „działa”. Interesujące efekty dają żółcienie, czerwienie, oranże, mniej możliwości dają barwy ciemniejsze: błękity, fiolety i zielenie. Chłodna żółcień, zmiękczona i lekko złamana, zmienia się w szarawą zieleń; bardziej nasycona funkcjonuje jako oliwkowa zieleń- jej żółtość pozostaje niewidoczna dla oka obserwatora. Dla odmiany- barwa zielononiebieska rozpoznawana jest jako taka pod każdą swoją postacią, w różnych nasyceniach i odcieniach.Oprócz subtelnych odmian odcieni i różnic nasycenia zestawy monochromatyczne wykorzystują kontrasty faktur różnych materiałów: metali, szkła, luster, gładkich powierzchni drewnianych bądź kamiennych.
Zestawienia harmoniczne. Barwy, które w widmie słonecznym przechodzą jedna w drugą, podobnie harmonizują we wnętrzach. Nie muszą przy tym wykazywać się tym samym odcieniem, nasyceniem czy proporcjami.
Barwy o zbliżonym odcieniu i nasyceniu wykorzystywać można niemal bez granic. Dekoracja oparta na tej zasadzie pozwala uzyskać przyjemnie oddziałujące związki kolorystyczne, bez konieczności postrzegania ścisłych zasad łączenia barw.
Kontrast. Do najsilniej działających połączeń kolorystycznych, opartych na zasadzie kontrastu tonalnego, należy para: biel i czerń, jest to także największy kontrast światła i cieni. Czerń i żółcień oraz biel z błękitami i fioletem kontrastują niemal równie silnie, jak czerń i biel.
Dobranie odpowiedniej kolorystyki do wnętrz i na elewacje wymaga zwrócenia uwagi na wiele istotnych czynników i na pewno wyczucia koloru. Wsparciem mogą być pewne zasady i specyficzne relacje, o których wspomniano powyżej. Należy jednak dodać, że nie istnieją żadne ustalone raz na zawsze formuły zestawiania i mieszania barw...
Artykuł przygotowany przez dekoratorów wnętrz z
