 |
"Rozpowszechniona przez kaligrafów w XVI wieku sztuka malowania i zdobienia papieru stopniowo wzbogacała się wraz z powstawaniem nowych technologii druku i zmieniała się pod wpływem wielkich prądów artystycznych, by w końcu być źródłem inspiracji dla dekoratorów wnętrz. Tapety jednobarwne, gładkie, z wytłaczanym wzorami, o metalicznym połysku, przypominające aksamit, drewno czy marmur są dostępne w takim wyborze, iż można naprawdę się zastanawiać, czy powierzchnia, na którą się patrzy, jest naturalna, czy też jest znakomicie zamaskowana tapetą.
Wybór oferowanych w handlu tapet jest ogromny: począwszy od białej tapety przeznaczonej do pomalowania, by ujednolicić zbyt różnorodną powierzchnię, aż do panoramicznego krajobrazu pokrywającego, kawałek po kawałku, powierzchnię całej ściany. Do tego można dokupić fryzy, które nakleja się już po nałożeniu tapety, podkreślające linię sufitu, gzymsu, obudowę drzwi lub okna.
Ze względu na niezwykłą różnorodność materiałów, z których wykonuje się tapety, i ich kolorystykę, trudno sklasyfikować ten rodzaj pokrycia. Wyróżniono zatem trzy podstawowe grupy:
Tapety tradycyjne. Jednolite lub z kolorowymi motywami, są materiałem delikatnym i lekkim – lub wprost przeciwnie, są grube, nawet podwójne, i tłoczone. Używano ich „od zawsze” i można je dostać we wszystkich sklepach z wyposażeniem wnętrz. Tapety klasyczne są dostępne w przeróżnych wzorach i kolorach, zatem można je dobrać do każdego pomieszczenia.
Tapety naturalne. Ich oryginalność nadaje nieco fantazji i egzotyki pomieszczeniu. Japońskie trawy, tapety imitujące zamsz czy skórę daniela, z podłożem pokrytym korkiem lub metalizowanym papierem, przyczyniają się do tworzenia nowej atmosfery, zależnie od gustu mieszkańców domu. Można je kupić bezpośrednio w sklepie lub zamówić w sprzedaży wysyłkowej. Coraz popularniejsze są tapety naturalne do malowania – głównie trocinowe, z warstwą drobnych trocin między dwiema warstwami papieru. Doskonale maskują drobne nierówności.
Tapety winylowe. Są pokryte warstwą winylu nadrukowanego i zabarwionego. Ich powierzchnia z wypukłymi wzorami, często strukturalnymi, jest nieprzemakalna, co od razu kwalifikuje je do stosowania w kuchniach i łazienkach".
 |
"Zrób to sam - buduję, remontuję, urządzam" pod redakcją Michela Galy, Larousse Polska, 2005
 |