Konstruktywna kłótnia z dzieckiem
Po pierwsze musimy wysłuchać argumentów dziecka. Warto zaznaczyć, że my wysłuchaliśmy jego racji, a teraz on powinni wysłuchać naszych. Nie należy podnosić głosu, nie należy zaczynać swojej wypowiedzi od „nie”, ani „nie ma o czym dyskutować” lub „na pewno nie masz racji”.
Nie mów również „bo Ty zawsze”, „nigdy nie można z Tobą”, „ciągle ta sama dyskusja”, „znowu zaczynasz”. Zupełnie niezrozumiałe będą dla dziecka argumenty typu „ja w Twoim wieku” lub stawianie za wzór starszego rodzeństwo lub koleżanki. Trzymajmy się tematu dyskusji, nie przypominajmy o innej kłótni, niepowodzeniu.
Stosując takie metody skazujemy siebie na niepowodzenie, ponieważ dziecko przestaje nas słuchać i czuje się niedowartościowane, gorsze. Nie wyznaczaj kar, za wszelką cenę staraj się poznać motyw postępowania, dopiero wówczas masz szansę na rozwiązanie problemu.
Dotychczasowe relacja wpływają na kłótnie
Niezbędna okaże się jakość relacji, jakie dotąd wypracowaliśmy z pociechą.
Najmłodsze pociechy muszą rozumieć, czego od nich oczekujemy. Ustalmy wyraźne granice, zwracając się do dziecka prostymi zdaniami twierdzącymi. W konflikcie dajmy wybór, by czuło, że w jakimś stopniu może być niezależne. Wytłumaczmy, co może się zaraz zdarzyć, dziecko powinno poczuć, że ma wpływ na decyzje, które go dotyczą, a jego działanie przynosi konsekwencje – jeżeli się nie słucha, konsekwencje są przykre. W ten sposób zdobywa doświadczenie i uczy się stosować do Twoich próśb. Nie przerywaj dziecku zabawy.
Dziecko zignoruje nasze polecenie, jeżeli jest zafascynowane zabawą. Dopiero po skończonej zabawie wyegzekwujmy spełnienia prośby.
W przypadku małych dzieci często dochodzi do histerii. Zapytajmy o powód niezadowolenia, wyjaśnijmy, że płacz nie rozwiąże problemu, że możesz porozmawiać z nim. Dopiero jak przestanie płakać wysłuchaj, co ma do powiedzenia.
Zdarza się, że dziecko mówi „nie”, gdy nie rozumie dlaczego ma zachować się w określony sposób. Zawsze tłumaczmy, dlaczego prosimy dziecko o coś, wtedy nasza prośba będzie traktowana poważnie. Podczas poleceń staraj się używać słów „zrób tak..”, wtedy dziecko nie będzie się czuło uniezależnione, będzie to prośba, a nie zakaz.
Zobacz też : Jak uniknąć histerii dziecka?
Kłótnia poza domem
Małe dzieci często wszczynają kłótnie w czasie zakupów. Dlatego warto przed wyjściem z domu ustalić pewne zasady, co do reguł panujących w sklepie. Ustal listę zakupów, pokaż dziecku, jakie produkty powinny znaleźć się w Waszym koszyku. Małe dzieci często mają swój pomysł na ubranie, w którym chcą wyjść na dwór.
W tej sytuacji łatwo można dojść do porozumienia i nauczyć negocjacji, która niezbędna będzie w innej sytuacji. Na przykład pozwól założyć ulubioną sukienkę, jeżeli na nią założy określony sweterek.
Oferujmy dziecku wybór wszędzie, gdzie to możliwe. Niech samo wybierze spośród dwóch możliwości.
Zasady, które ustalicie wspólnie mogą być stosowane w wielu codziennych sytuacjach.
Nie jemy cukierków przed posiłkami; zawsze oglądamy jedną bajkę, więc nie można obejrzeć dwóch; bajkę oglądamy po kąpieli.
Często zdarzają się problemy ze sprzątaniem. Sprzątanie też może być zabawą. Zaproponuj: „mogę Ci pomóc”. Pobaw się w plac budowy, który wymaga uporządkowania lub w łąkę, gdzie zbieracie kwiaty itp.. Pamiętaj, że sprzątania musisz nauczyć od małego, a nie od święta.
Jeżeli dziecko nie chce wrócić ze spaceru do domu, nie obiecujmy, że „jak wrócimy to…”, „w domu dam Ci” - tylko po pierwsze wcześniej ustalmy, że wychodzimy, np. na 1 godzinę. Jeżeli jesteś na dworze - pozwól dokończyć zabawę, ewentualnie podaj komunikat: „jeszcze 5 min” i pokaż na zegarku odpowiednią wskazówkę. Dziecko ma zgodzić się na tę zasadę i po tym czasie zgodnie z umową wracacie do domu.
Bądź konsekwentna. Nie przedłużaj czasu. Chwal za wykonanie prośby.
Zobacz też : Jak mówić do dziecka i jak go słuchać?
Źródło : Logopeda.pl
