Na świecie istnieje ok. 10 tyś. religii i wyznań, a każda z nich może pochwalić się odmiennymi rytuałami weselnymi. W każdej z nich ceremonie ślubne przebiegają inaczej. Nie ma dwóch podobnych uroczystości związanych z zawieraniem małżeństwa – nawet jeśli mamy do czynienia wciąż z tym samym wyznaniem – dostrzegalne są różnice wynikające z tradycji zakorzenionych w danych regionie czy kręgu kulturowym. Wyruszcie razem z nami w krótką podróż po ślubach różnych wyznań i kultur. Pozwólcie się oczarować bogactwu weselnych rytuałów.
Słodka ceremonia – słodkie życie
Każdy szczegół chińskiej ceremonii ślubnej symbolizuje pewien element kultury czy filozofii chińskiej. Pierwszą różnicę między ślubem w Chinach i w Polsce dostrzeżemy już w weselnej kolorystyce.
Dla Chińczyków symbolem szczęścia, sukcesu, dobrej fortuny i dobrobytu jest kolor czerwony. Nic więc dziwnego, że domy przyszłych małżonków dekorowane są na czerwono. Również suknia Panny Młodej, zaproszenia i kwiaty są bardzo często w tej kolorystyce. Najczęściej przed zaślubinami odbywa się ceremonia picia herbaty. Napój musi być słodki, co gwarantuje słodkie życie Młodej Pary. Dodaje się do niego nasiona lotusa i czerwone daktyle, które zapewniają szybkie doczekanie się potomstwa. Przy pomocy druhny bądź świadka herbata nalewana jest do filiżanek tak, aby Para Młoda podała ją rodzinie. W pierwszej kolejności rodzicom Panny Młodej, następnie Pana Młodego. W dalszej kolejności herbatę przyjmują babcie i dziadkowie. Jako pierwszy, uroczysty napój, podaje Pan Młody –najpierw stronie męskiej, następnie żeńskiej. Panna Młoda powtarza po nim ten rytuał. Po zakończeniu tego obrzędu Para Młoda jest obdarowywana przez gości i rodzinę czerwonymi kopertami z pieniędzmi bądź złotem. W Chinach popularny jest również obyczaj ,,wykupienia” przyszłej żony. Aby ją ,,uwolnić” z rąk przyjaciół, Pan Młody musi użyć jako argumentów prezentów i pieniędzy zawiniętych, oczywiście, w czerwony papier.
Mazal Tov! – czyli ślub pod chupą
Zgodnie z żydowską tradycją, przyszli nowożeńcy poszczą oraz nie widzą się przez kilka dni przed ślubem. Ma to wzmocnić ich radość z zaślubin i pogłębić wzajemną miłość. Sam ślub odbywa się w synagodze, czasem może mieć miejsce na dziedzińcu przy świątyni a nawet w prywatnym domu. Ceremonia odbywa się pod tradycyjnym baldachimem z jedwabiu lub aksamitu. Jest to tzw. chuppa –najczęściej niebieska lub biała, symbolizująca, stworzony przez Młodą Parę, nowy dom. Panna Młoda ubrana jest w białą suknię oraz welon – symbole niewinności i czystości. Po błogosławieństwie, na znak jedności i wspólnego życia, Młodzi piją wino z jednego kielicha, który jest następnie rzucony na ziemię i stłuczony.
Niech żyje bal!
Każdy, kto choć raz uczestniczył w ślubie w rejonach Ameryki Łacińskiej, chciałby aby to się powtórzyło! Jest to uroczystość niezwykle huczna i żywiołowa. W ślubnych uroczystościach katolickich krajów Ameryki Łacińskiej zwraca uwagę zwyczaj nakładania na Młodą Parę lazo – dosł. lasso. Tuż po wymianie obrączek, na szyje małżonków zakładane jest białe lazo wykonane z jedwabnej wstążki lub sznura, ozdobione bukietem kwiatów, zwinięte w ,,ósemkę” – na znak niekończącej się miłości. Czasem lazo przyjmuje formę różańca zrobionego z akrylowych pereł, zakończonego krucyfiksem. Panna Młoda, tradycyjnie po ceremonii, składa swój ślubny bukiet przed ołtarzem Najświętszej Matki Bożej jako prośbę o błogosławieństwo i szczęście dla nowo zawartego związku. Zwyczaj ten jest również popularny w polskich kościołach.
Królewskie zaślubiny
Tradycyjne śluby hinduskie są niezwykle huczne i trwają nawet kilka dni. Dłonie i stopy Panny Młodej są przed ślubem pokrywane fantazyjnymi wzorami z henny.
Sama ceremonia ma miejsce w namiocie, na środku którego ustawiony jest specjalny podest dla nowożeńców. Przed wejściem do namiotu należy bezwzględnie zdjąć buty. Młodzi siedzą oddzielni od siebie zasłoną, odsuwaną stopniową w trakcie uroczystości. Przez cały czas trwania ślubnej ceremonii najbliższa rodzina rzuca na Młodą Parę płatki kolorowych kwiatów, a w trakcie wymiany obrączek następuje nałożenie kwiatowych girland symbolizujących spójność związku i niekończącą się miłość nowożeńców. Po przysiędze składana jest ofiara z topionego masła i ryżu. Panna Młoda wsypuje do ognia ziarnka ryżu i razem z mężem stawia pierwsze 7 kroków. Ceremonia kończy się błogosławieństwem rodziców Pana Młodego.
Koronowanie na męża i żonę
Przy samym wejściu do prawosławnego kościoła ma miejsce ceremonia zaręczyn – ksiądz nakłada Młodym obrączki. Najważniejszym miejscem dla ślubnych obrzędów jest miejsce przed główną ikoną. Para Młoda stoi na białej, przyozdobionej tkaninie, symbolizującej czystość ich intencji oraz cielesne dziewictwo. Batiuszka udziela Młodym ślubu dokonując ceremonii koronacji - nałożenia na głowy zaślubiających się koron, trzymanych przez świadków niemal do końca ceremonii. Młoda Para stoi przed księdzem trzymając zapalone świece – symbol światła wiary w zmaganiu z trudami życia. Na znak więzi małżeńskiej świece są połączone wstęgą i często ozdobione kwiatami. Po ceremonii koronacji Młoda Para okrąża wraz z księdzem ołtarz, a następnie wypija wspólnie wino z jednego kielicha – na znak przyszłego małżeńskiego stołu.
Nawet po tak krótkiej podróży w świat ślubnych obyczajów, możemy śmiało wnioskować o niesamowitym bogactwie tradycji związanej z zawieraniem małżeństw. „Śledząc zwyczaje różnorakich kultur i narodowości, dochodzi się do wniosku, że w każdej z nich, rodzina i najbliżsi Młodej Pary są uczestnikami niezwykłego, prawie mistycznego wydarzenia, przepełnionego symboliką. Co ciekawe ostatnimi czasy również w Polsce odbywają się śluby wg takich ceremonii” – mówi Pani Dorota Ramirez z AIFD (indigoefd.eu). A może i Wy znacie jakieś ciekawe rytuały ślubne, które mogłyby zainteresować innych?
