Ułamki zwykłe
Ułamek zwykły to liczba, która składa się z dwóch części:
- licznika, czyli liczby nad kreską, która oznacza, ile takich samych części bierzemy z jednej całości, oraz
- mianownika, czyli liczby pod kreską, która oznacza na ile równych części została podzielona całość;
pomiędzy licznikiem i mianownikiem występuje kreska, którą nazywa się kreską ułamkową, np. .
Ułamki zwykłe dzielimy na:
- ułamki właściwe, czyli takie, w których licznik jest liczbą mniejszą od mianownika;
- ułamki niewłaściwe, w których licznik jest liczbą większą lub taką samą jak liczba w mianowniku (jeżeli w ułamku niewłaściwym liczba licznika i mianownika jest taka sama, wówczas jest on równy jedności, np. = 1).
Liczba mieszana
Jest to liczba, która składa się zarówno z liczby całkowitej, jak i z ułamka zwykłego, np. . Każdą liczbę mieszaną da się zamienić na ułamek zwykły, by to zrobić należy:
- pomnożyć liczbę mianownika przez liczbę całości, a następnie dodać do otrzymanego iloczynu liczbę licznika;
- otrzymaną sumę umieszczamy w miejsce licznika, zaś mianownik pozostaje bez zmian;
- np. = .
Na ułamkach zwykłych można wykonywać następujące działania:
- dodawanie ułamków zwykłych o tych samych licznikach - działanie to polega na dodaniu do siebie liczników, podczas gdy mianownik pozostaje niezmieniony,
np. + = ; - odejmowanie ułamków zwykłych o tych samych mianownikach – działanie to polega na odjęciu od siebie liczników, podczas gdy mianownik pozostaje bez zmian, np. - = ;
- skracanie ułamków zwykłych – działanie to polega na podzieleniu licznika i mianownika ułamka przez taką samą liczbę, która jednak musi być różna od zera,
np. = 6 : : 2 = ; (ułamek zwykły, którego nie da się skrócić nazywamy ułamkiem nieskracalnym); - rozszerzanie ułamków zwykłych – działanie, które polega na pomnożeniu licznika i mianownika przez tę samą liczbę, która musi być różna od zera, np. = ;
- sprowadzanie ułamków zwykłych do wspólnego mianownika – działanie, które polega na rozszerzeniu bądź skracaniu ułamków, tak aby miały takie same mianowniki, np. + = + = ;
- dodawanie ułamków zwykłych o różnych mianownikach – działanie, które polega na sprowadzeniu ułamków do tego samego mianownika i wykonaniu następnie działania dodawania;
- odejmowanie ułamków zwykłych o różnych mianownikach – działanie, które w pierwszej kolejności wymaga sprowadzenia ułamków do tego samego mianownika; następnie należy wykonać działanie odejmowania ułamków;
- mnożenie ułamków zwykłych:
- mnożenie ułamka przez liczbę całkowitą polega na pomnożeniu liczy przez licznik ułamka oraz przepisaniu ułamka bez zmian, np. ◦ 6 = ;
- mnożenie ułamków przez siebie – działanie, które wymaga pomnożenie przez siebie liczników oraz mianowników, np. ◦ = ;
- mnożenie liczb mieszanych polega na zamianie liczb mieszanych na ułamki niewłaściwe, a następnie na wykonaniu działania mnożenia.
- potęgowanie ułamków zwykłych – polega na podniesieniu do określonej potęgi zarówno licznika, jak i mianownika, np.()4 = ;
- dzielenie ułamków zwykłych polega na zastosowaniu, tzw. odwrotności ułamka w przypadku ułamka zwykłego, który występuje na pozycji dzielnika (odwrotność ułamka zwykłego polega na zamienieniu miejscami licznika z mianownikiem), a następnie na wykonaniu działania mnożenia ułamków zwykłych, np. : = ◦ 5 = .
Ułamki dziesiętne
Ułamek dziesiętny to postać ułamka, w której nie występuje kreska ułamkowa, a jej miejsce jest zajęte przez przecinek dziesiętny. Ma on za zadanie oddzielać część całkowitą od części ułamkowej, np. 0,3.
W ułamku dziesiętnym:
- pierwszą cyfrę po przecinku nazywa się częścią dziesiątą;
- drugą cyfrę po przecinku nazywa się częścią setną;
- trzecią cyfrę po przecinku nazywa się częścią tysięczną;
- czwartą cyfrę po przecinku nazywa się częścią dziesięciotysięczną.
Działania na ułamkach dziesiętnych:
- dodawanie ułamków dziesiętnych odbywa się na takiej samej zasadzie jak dodawanie liczb naturalnych, np. 0,136 + 0,65 = 0,136 + 0, 650 = 0, 786;
- odejmowanie ułamków dziesiętnych:
- najlepiej to działanie wykonuje się w słupku (odjemną zapisać należy nad odjemnikiem, tak by przecinek znajdował się pod przecinkiem);
- najpierw należy odjąć od siebie części setne, następnie dziesiętne, itd. np. 0,25 – 0,12 = 0,13.
- Mnożenie ułamka dziesiętnego przez liczbę 10 powoduje przesunięcie przecinka o jedno miejsce w prawo, np. 0,13 ◦ 10 = 1,3;
- Mnożenie ułamka dziesiętnego przez liczbę 100 powoduje przesunięcie przecinka o dwa miejsca w prawo, np. 0,13 ◦ 100 = 13;
- Mnożenie ułamka dziesiętnego przez liczbę 1000 powoduje przesunięcie przecinka o trzy miejsca w prawo, np. 0,13 ◦ 1000 = 130;
- Dzielenie ułamka dziesiętnego przez 10, 100, 1000, 10 000, itd. Polega na przesunięciu przecinka o tyle miejsc w lewo, ile zer jest w dzielniku, np. 1,4 ÷ 100 = 0, 014;
- Mnożenie ułamka dziesiętnego przez liczbę lub inny ułamek dziesiętny polega na pomnożeniu przez siebie liczb, tak jakby były one zwykłymi liczbami naturalnymi; następnie należy oddzielić przecinkiem w iloczynie tyle miejsc dziesiętnych, licząc od prawej strony do lewej, ile miejsc po przecinku jest razem w obu liczbach;
- Potęgowanie ułamków dziesiętnych polega na tym, iż należy pomnożyć przez siebie taką liczbę ułamków dziesiętnych, jaki jest wykładnik potęgi,
np. (0,1)⁴ = 0,1 ◦ 0,1 ◦ 0,1 ◦ 0,1 = 0,0001; - Zamiana ułamka dziesiętnego na ułamek zwykły – działanie to wymaga zapisania ułamka dziesiętnego w postaci ułamka zwykłego; następnie, w miarę możliwości, powinno się dokonać działania skracania ułamka zwykłego (aby dokonać zamiany odwrotnej, czyli ułamka zwykłego na dziesiętny, powinno się podzielić licznik przez mianownik).
Ułamki dziesiętne można podzielić na:
- Ułamki dziesiętne skończone – jest to ułamek dziesiętny, który składa się ze skończonej (określonej) liczby cyfr po przecinku, np. 0,78;
- Ułamek dziesiętny nieskończony – jest to ułamek dziesiętny, który składa się z nieskończonej liczby cyfr po przecinku, np. 0,45…;
- Ułamek dziesiętny nieskończony okresowy – jest to ułamek dziesiętny, który składa się z nieskończonej liczby cyfr po przecinku, ale od pewnego momentu cyfry te zaczynają się powtarzać, np. 0, 666666… = 0, (6);
- Ułamek dziesiętny przybliżony – jest to rodzaj ułamka dziesiętnego, w którym została uwzględniona tylko określona liczba cyfr po przecinku, np. 0, 675498 ≈ 0, 68.