Chianti classico
Prawo do nazwy Chianti mają winnice dość rozległego terenu, ale najszlachetniejszą odmianę: Chianti Classico – produkuje się tylko w rejonie pomiędzy Florencją a Sieną. W 1716 roku Wielki Książę Toskanii Kosma III określił pierwotny region, zwany Lega del Chianti w okolicach wsi Gaiole in Chianti, Castellina in Chianti i Radda in Chianti. Oficjalnym emblematem win z tej prowincji został czarny kogut, którego można spotkać na butelkach do dziś.
Zobacz także: Jaki alkohol podawać do deserów?
Subregiony Chianti
W 1932 zostały określone granice siedmiu podregionów Chianti, którym nadano następujące nazwy:
- Colli Aretini – od wzgórz Arezzo;
- Colli Fiorentini – wokół Florencji;
- Colli Senesi – z okolic Sieny;
- Colli Pisane – w okolicach Pizy;
- Montalbano – ze wzgórz Montalbano wokół Pistoi i Prato;
- Montespertoli - wzgórza wokół Monterspertoli
- Rufina – na wschód od Florencji, w pobliżu miejscowości Rufina.
Wtedy także znacznie powiększono subregion Classico, a miejscowościom wchodzącym w jego skład dodano do nazwy in Chianti.
Jakość
W roku 1967 wina Chianti zostały przekształcone w DOC (Denominazione di origine controllata), co oznacza, że ścisłej kontroli podlega zarówno ich pochodzenie, jak warunki uprawy oraz smak.
Natomiast wina pochodzące z subregionu Classico w 1984 roku zyskały najwyższą możliwą kategorię jakościową DOCG (Denominazione di origine controllata e garantita), którą może się posługiwać tylko 13 włoskich regionów.
Szczepy
Wino Chianti produkuje się z winogron szczepów: Sangiovese (w 75%) i domieszek innych szczepów. Aż do połowy XIX wieku Chianti było wyrabiane tylko z winorośli gatunku Sangiovese. W połowie stulecia Baron Bettino Ricasoli, ważny producent i polityk włoski wprowadził przepis, że Chianti będzie odtąd tylko w 70% ze szczepu Sangiovese, 15% Canaiolo i 15 % Malvasia Bianca. W latach 70-tych producenci zmniejszali stopniowo ilość białych szczepów w Chianti polepszając ich jakość. Od 1995 roku funkcjonuje przepis, że Chiatnti może powstawać w 100 % ze szczepu Sangiovese i nie jest potrzebna domieszka szczepów białych.
Zobacz także: Toskania do zjedzenia
Chianti Classico podlega surowszym przepisom. Od 2006 roku musi zawierać przynajmniej 80% szczepu Sangiovese, a w domieszce dozwolone są winogrona Canaiolo, Colorino lub międzynarodowe szczepy, jak Cabernet Sauvignon, Sarah lub Merlot.
Zastosowanie
Wino Chianti jest serwowane podczas jedzenia. Podaje się lekko schłodzone. Po otwarciu butelki należy chwilę odczekać aby wino się zdekantowało. Chianti bywa też stosowane jako składnik potraw, zobacz przepis: Kurczak z winem chianti (Pollo al chianti).
