Wspinaczka górska jest bardzo dobrym sposobem na spędzenie urlopu. Jednakże zwolennicy, takiej farmy wypoczynku, mogą napotkać problem w postaci choroby wysokościowej.
Czym jest choroba wysokościowa?
Choroba wysokościowa to zespół objawów spowodowany brakiem adaptacji organizmu do warunków panujących na dużych wysokościach. Może wystąpić na wysokości powyżej 2500 m n.p.m. Dostępność tlenu w tych warunkach jest znacznie mniejsza ze względu na rzadsze powietrze. Odpowiedź organizmu polega na początkowym wzroście ciśnienia i tętna. Jednakże potem następuje osłabienie i spadek ciśnienia, co może doprowadzić do omdlenia. Gdy organizm zaczyna się przyzwyczajać do większych wysokości, krew ulega zagęszczeniu na skutek wzrostu liczby czerwonych krwinek. Różni ludzie inaczej reagują na takie warunki atmosferyczne, dlatego nie wszyscy doświadczają dolegliwości związanych z chorobą wysokościową. Wrażliwość na nią, nie jest ani zależna od wieku ani od płci. Nie wpływa na nią również kondycja fizyczna podróżnika.
Objawy
Objawy choroby mogą być dość łagodne. Należą do nich: bóle i zawroty głowy, nudności, niestrawność, utrata apetytu, zmęczenie, zaburzenia snu, uczucie ciężaru w klatce piersiowej. Symptomy te zazwyczaj całkowicie ustępują lub zmniejszają swoje nasilenie po 2-4 dniach, w miarę aklimatyzacji i nie zaburzają normalnego funkcjonowania organizmu. Niekiedy jednak skutki choroby wysokościowej są bardzo niebezpieczne. Niskie ciśnienie i duża wysokość mogą spowodować wysięk płynu z najmniejszych naczyń organizmu, czyli włosowatych i jego gromadzenie się w płucach i mózgu. Powoduje to obrzęk płuc i mózgu. Są to stany zagrożenia życia. Na szczęście, nie są one jednak częstym skutkiem choroby wysokościowej. Obrzęk płuc charakteryzuje się dusznością, zasinieniem warg, kaszlem. Obrzęk mózgu powoduje ból głowy, nieraz nudności, wymioty, zaburzenia świadomości.
Polecamy: Niezbędnik podróżnika
Leczenie
Polega po prostu na jak najszybszym przetransportowaniu chorego niżej. Jeżeli jest to możliwe warto podać tlen do oddychania. Obrzęk płuc i obrzęk mózgu oprócz zniesienia osoby chorej niżej wymagają również fachowej pomocy medycznej, gdyż mogą doprowadzić do śmierci.
Zapobieganie
W celu uniknięcia choroby wysokościowej lub złagodzenia jej skutków zaleca się powolne wspinanie się. Pozwala to organizmowi na adaptację do zmiany stężenia tlenu w powietrzu. Posiłki bogate w węglowodany są polecane jak również picie dużej ilości napojów, aby nie odwodnić organizmu ( nawet 4-6 litrów dziennie). Należy unikać alkoholu, tytoniu, tabletek nasennych, kawy i mocnej herbaty. Ważne jest, aby odpowiednio rozpoznać u siebie objawy choroby, nie lekceważyć ich i nie starać się na sile wspinać jeszcze wyżej póki dolegliwości nie ustąpią.
Osoby, które udają się w górskie rejony powinny wiedzieć, czym jest choroba wysokościowa, by móc w miarę szybko rozpoznać jej objawy i odpowiednio na nie zareagować.
Przeczytaj też: Jak żywić się w podróży?
