Adwent - czas oczekiwania

Adwent - czas oczekiwania
Już po 1 listopada koncerny szykują zmasowany atak na klienta bożonarodzeniowymi akcentami. Furorę od wielu lat między innymi robi kalendarz adwentowy. Jest to bombonierka z 24 okienkami, począwszy od 1 grudnia codziennie możemy zjeść czekoladowy motyw świąteczny. Są to np.: głowa renifera, worek prezentów, choinka. Ot, taka propozycja osłodzenia czasu wyczekiwania na Boże Narodzenie.
/ 30.05.2019 23:46
Adwent - czas oczekiwania

Ile ma wspólnego ta bombonierka z prawdziwym Adwentem? Oj raczej niewiele… Adwent z języka łacińskiego adventus oznacza przyjście, jest zatem czasem „duchowego remanentu”, przygotowania na nadejście Zbawiciela. Okres ten zaczyna się w pierwszą niedzielę po uroczystości Chrystusa Króla, obejmuje od 23 do 28 dni. Pierwsza niedziela Adwentu rozpoczyna rok liturgiczny.

Adwent obchodzony jest od końca IV wieku, z początku jego przeżywanie miało charakter pokutny, ascetyczny, wymagało wielu wyrzeczeń, w tym restrykcyjnego postu a nawet absencji seksualnej. Dziś akcent położony jest na radosne wyczekiwanie, refleksyjne i pełne nadziei. Wyrzeczenia podejmowane są dobrowolnie…

„Adwent, (to) czas o wielkim znaczeniu religijnym, ponieważ niesie on z sobą nadzieję i duchowe oczekiwanie: za każdym razem, kiedy wspólnota chrześcijańska przygotowuje się do świętowania wspomnienia narodzin Zbawiciela, napełnia ją wewnętrzna radość, która w pewnym stopniu udziela się całemu społeczeństwu. W Adwencie lud chrześcijański duchem podąża w dwóch różnych kierunkach: z jednej strony podnosi wzrok ku ostatecznemu celowi swojego pielgrzymowania w dziejach, którym jest spotkanie z Chrystusem, który powróci w chwale; z drugiej, wspominając ze wzruszeniem Jego narodziny w Betlejem, chyli czoło przed szopką." /Benedykt XVI, Czas nadziei/

Jak się przygotować

Rekolekcje mają pomóc w wyciszeniu, w przygotowaniu się do przeżycia tych najradośniejszych świąt. Dzięki modlitwom, konferencjom, a także spowiedzi, wierzący mogą spojrzeć na swoje życie z innej, bardziej duchowej perspektywy.

Roraty (nazwa pochodzi od pieśni "Rorate coeli" – „Niebiosa, spuśćcie rosę”) są to najczęściej poranne msze, gdzie ciemności rozpraszają trzymane przez wiernych świece. To symbol czekania wraz z Maryją na wybawienie, na narodziny Zbawiciela. Atrakcją dla dzieci są własnoręczne skonstruowane lampiony, księża chętnie angażują najmłodszych do uczestnictwa w procesji, która na początku mszy rusza z kruchty kościoła do ołtarza. Świece i lampiony to jedyne źródło światło w ciemnościach, dopiero po zaśpiewaniu „Chwała na wysokości Bogu” zostaje włączone elektryczne źródło światła. Zapala się też roratkę - dodatkową świecę symbolizującą Maryję. Ozdobiona jest ona białą lub niebieską wstążką.

Postanowienie - chrześcijanie w tym okresie czują potrzebę przeżycia tego czasu „inaczej”. Często w Adwencie podejmujemy trud rezygnacji z jakiejś przyjemności. 4 tygodnie bez czekoladowego batonika, ulubionego serialu… Przy tym większą uwagę zwracają na sprawy duchowe, częściej sięgają po religijne książki i czasopisma.

Dzielenie się nadzieją – w czasie Adwentu wiele organizacji chrześcijańskich ze wzmożoną siłą pomaga potrzebującym. To pamięć o biednych, uzależnionych, samotnych. Przykładowo, Caritas organizuje Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom dla domów dziecka. Aby pomóc, wystarczy kupić świeczkę na wigilijny stół. Organizowane też są zbiórki żywności, paczki dla najuboższych. Przy każdej parafii można znaleźć informacje na temat możliwości pomocy.

Adwent – zmiana koloru, dźwięków, nastroju

Od 1 niedzieli adwentu kapłan zakłada fioletowe szaty liturgiczne. Kolor ten jest kompilacją czerwieni i błękitu – symbolem tego co duchowe i tego co cielesne. Jezus Chrystus poprzez wcielenie zjednoczył to, co ludzkie i to co boskie. Jedynie w 3 niedzielę Adwentu możemy spodziewać się różowych szat, symbolizują one bliskość Bożego Narodzenia. Ta niedziela nazywa się Gaudete – czyli „radujcie się”.

Wieniec adwentowy – upleciony jest z gałązek drzew iglastych (świerk, jodła, sosna), ozdobiony 4 czerwonymi świecami. Ustawia się go koło ołtarza, każdej niedzieli adwentu „dopala” się kolejną świecę. Z każdym tygodniem, pojawia się więcej światła wedle słów Jezusa, który powiedział: „ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia".

Pieśni – każdemu okresowi liturgicznemu towarzyszą pieśni, które angażują wiernych w sprawowaną liturgię, są formą wyrażenia wiary. W Adwencie śpiewamy prosząc o zesłanie Zbawiciela. Są to pieśni radosne, ale pełne refleksji, zadumy:
„Marana tha, przyjdź Jezu Panie,
w swej chwale do nas zejdź!
Marana tha, usłysz wołanie,
gdy się wypełnią wieki!”.

Bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie (Mt 24,48).

W tym roku 1 niedziela Adwentu przypada 29.11.
Adwentowa bombonierka nie uwzględniła 2 dni…

Monika Poniatowska
www.monika.balaama.pl

Redakcja poleca

REKLAMA