Przecinka nie stawiamy:
- w zdaniach pojedynczych i złożonych współrzędnie łącznych ze spójnikami i, a, np. Adam i Ewa zatańczyli; Młodzi a zdolni studenci znaleźli pracę; Był stary i miał już dość wszystkiego;
- w zdaniach pojedynczych i złożonych współrzędnie rozłącznych ze spójnikami lub, albo, np. Pójdę na basen albo do kina; Mogła przyjść lub chociaż zadzwonić;
- w zdaniach pojedynczych i złożonych współrzędnie wyłączających ze spójnikami ani, ni, np. Nie była zdolna ani nawet ładna; Nie zadzwonili ani nie napisali listu;
- w zdaniach pojedynczych przed wyrażeniem porównawczym ze słowami jak, niż, co, np. Był zły jak wilk; Zrobił to lepiej niż jego brat; Mówiła to samo co zawsze;
- w zestawieniach ze spójnikiem a, np. Krążył między domem a szkołą;
- między imieniem i nazwiskiem lub tytułem a nazwiskiem, np. Doktor Zdzisław Leśniewski;
- po spójnikach rozpoczynających zdanie podrzędne, takich jak jeśli, skoro, chociaż, ponieważ, odkąd, gdzie, zanim, po czym, np. Ponieważ sam tego nie przeżył, nie powinien się na ten temat wypowiadać;
- po spójnikach łącznych, rozłącznych i wyłączających, takich jak i, lub, ani, tudzież, ale tak więc, np. Ale nie możemy być pewni, że mówił prawdę;
W dobie korespondencji opartej na krótkich informacjach tekstowych w postaci sms-ów i e-maili wiele osób nie przywiązuje wagi do poprawnej interpunkcji lub w ogóle ją ignoruje. Tymczasem poprawne posługiwanie się przecinkami nie tylko dobrze świadczy o naszych kompetencjach językowych, lecz także niejednokrotnie wpływa na właściwe zrozumienie naszej informacji przez odbiorcę.
