Czym jest ucieczka z domu?
Oskarżeniem rodziców. Czasami tak drastyczny krok jest ostatecznością, gdy sytuacja w domu staje się nie do wytrzymania. Zatem ucieczka jest pierwszym sygnałem, że dzieje się coś złego. Co najczęściej jest przyczyną?
Kłótnie, kłótnie, kłótnie…
Mogą dotyczyć rzeczy błahych, lecz dla dzieci jest to znak, że rodzice wcale ich nie słuchają, nie rozumieją, nie interesuje ich, co mają do powiedzenia, co czują i nie liczą się z ich zdaniem. Krzyki i awantury dotyczące sympatii nastolatka, jego ubioru, późnych powrotów do domu sprawiają, że dziecko zamyka się w sobie i szuka innego, spokojniejszego, miejsca do życia.
Zatem zamiast wszczynania kolejnej awantury, wypominania błędów i niedoskonałości – opanujmy emocje. Podejdźmy do sprawy z rozwagą i spokojem. Wysłuchajmy Naszego nastolatka i znajdźmy jakiś kompromis. Razem.
Zobacz też: Jak wspierać nastolatka?
Kłopoty
Ucieczka wydaje się również, w oczach nastolatka, najlepszym rozwiązaniem, gdy boryka się z jakimiś problemami. Problemami, o których nie potrafi bądź boi się rozmawiać z rodzicami.
Przyczynami mogą być tu niepowodzenia w szkole – np. zawieszenie w prawach ucznia. Często dziecko jest po prostu zbyt przestraszone, aby stawić czoło zaistniałej sytuacji.
Innymi kłopotami, z którymi może zmierzać się nastolatek, są: niepożądana ciąża, konflikty z prawem, długi, problemy z alkoholem i narkotykami.
Jeżeli widzisz, że Twoje dziecko zachowuje się inaczej niż zwykle, jest zdenerwowane, zaniepokojone, zamknięte w sobie – nie czekaj, działaj. Zapytaj co się dzieje. Nawet, jeżeli próbuje Cię odtrącić, nie zrażaj się. Powiedz, że mimo wszystko zawsze będziesz po jego stronie, że ma w Tobie wsparcie i pomoc. W przypadku silnego muru obronnego ze strony nastolatka zaproponuj rozmowę z osobą trzecią, zaprzyjaźnioną. W grę wchodzi także skorzystanie z pomocy poradni.
Burza w domu
Często dzieci podejmują decyzję o ucieczce, gdyż w ich domu nie dzieje się dobrze. Rozwód rodziców, niemożność porozumienia się z jednym z nich, wykorzystywanie emocjonalne, fizyczne lub seksualne – wszystkie te sytuacje są dla nastolatka ciężkie bądź nie możliwe do opanowania. Wszystkie one są bardzo poważne, ale niekiedy trudne do zajęcia się nimi.
Nie odtrącaj dziecka, nie bagatelizuj jego problemów, wysłuchaj, porozmawiaj i ufaj. A przede wszystkim nie odkładaj sprawy na później.
Zobacz też: Dlaczego się buntujemy?
Ucieczka – rozwiązanie?
Ucieczka nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem. Szczególnie, gdy nie ma dokąd pójść. Wówczas może być nieprzyjemna lub niebezpieczna. W każdej, nawet najgorszej sytuacji, lepiej jest podzielić się z kimś swoimi problemami. Dobrze jak są nimi rodzice.
Uświadomienie im, co czujemy, z czym się obecnie zmagamy to pierwszy krok, aby otrzymać pomoc. Rodzice patrzą na świat inaczej, sądzą, że postępują właściwie. Zamiast ich atakować, oskarżać i doprowadzać do jeszcze większych kłótni, spokojnie porozmawiaj. Nawet, jeżeli się boisz, masz poważne problemy, nie uciekaj – spróbuj rozwiązać problem z najbliższymi.
