Jan
Imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego rdzenia Jehu ("Jahwe") oraz channach ("łaska").
| Opis: | imię pochodzenia semickiego. Wywodzi się od hebrajskiego rdzenia Jehu ("Jahwe") oraz channach ("łaska"). Oznacza więc: "ten, który cieszy się łaską Jahwe" albo "Jahwe jest łaskawy". Rozprzestrzeniło się na świecie za pośrednictwem języka greckiego (Ivannos), a następnie łacińskiego (Ioannes, Iohannes). W średniowieczu było najczęstszym imieniem męskim i do dzisiaj zajmuje 1. miejsce pod względem ilości noszących go osób. |
| Zdrobnienia: | Janek, Janko, Jaś, Jasiek, Jaśko, Jasiu, Jasio, Janosik, Janik |
| Charakterystyka: | indywidualista o nieco samotniczym usposobieniu. Jest niemal wszechstronnie uzdolniony i świadomość tego sprawia, że czasem przecenia własne siły. Opracowuje śmiałe plany, ale ich realizację woli powierzać innym. |
| Patroni i święta: | 24 VI, 29 VIII (św. Jan Chrzciciel), 27 XII (św. Jan Apostoł) oraz inni (istnieje ok. 60 świętych o tym imieniu) |
| Szczęśliwa liczba: | 7 |
| Szczęśliwy kamień: | opal | Szczęśliwy kolor: | biały | Imieniny obchodzi: | 28.03 |