Nie chcę, aby mój syn spotykał się z nową partnerką swojego ojca. Uważam, że jest jeszcze za mały, by pewne sprawy zrozumieć. Mój były to zaakceptował, ale nie jego matka!
Pamiętam swoją rozmowę z teściową, kiedy okazało się, że rozwodzimy się z Jackiem. A raczej, że to mój mąż odchodzi ode mnie i naszego dwuletniego syna, bo poznał inną kobietę.
– Mam nadzieję, że mnie nie znienawidzisz, że go tak wychowałam – powiedziała, przepraszając mnie za swojego syna. – Nie chcę tracić z tobą kontaktu. Ani z Jasiem… – w jej oczach zalśniły łzy.
– Nie straci mama – obiecałam.
Nawet jeśli winiłam ją za to, że rozpieściła Jacka, to przecież nie ona wepchnęła go do łóżka innej kobiety. Zresztą, jak bym mogła pozbawić mojego syna dziadków.
Już taka mściwa nie jestem
Tym bardziej że w tej całej sytuacji teściowa trzymała moją stronę. Nie poszła podczas rozprawy rozwodowej zeznawać w sądzie, chociaż wiem, że Jacek ją o to prosił.
– Nie będę kłamała, nawet dla syna – powiedziała.
Byłam jej za to wdzięczna.
– No cóż, nie da się ukryć, że to mój syn zawinił – powiedziała. – Jestem z mężem od trzydziestu lat. Różnie między nami bywało, ale nigdy nie było mowy o rozwodzie. Małżeństwo to małżeństwo. Człowiek trwa w nim dla dobra dzieci. Żal mi mojego wnuka, że będzie się wychowywał w niepełnej rodzinie. Nie myślałam nigdy, że może go spotkać coś takiego…
Ja także nie myślałam. Jasio był wyczekanym dzieckiem, urodził się w trzy lata po naszym ślubie.
Sądziłam, że Jacek jest z tego powodu szczęśliwy
Tymczasem potem dowiedziałam się, że już w czasie, gdy byłam w ciąży, nawiązał romans w pracy. Początkowo być może błahy, ale potem…
Pamiętam drugie urodziny Jaśka. Byli moi rodzice, teściowie, wspaniały tort. Mam zdjęcia z tego spotkania, oglądałam je wielokrotnie i zastanawiam się, czy widać już było po moim mężu, że myśli o rozstaniu. Moim zdaniem wyglądał na szczęśliwego – przytulał mnie i całował. Jak mógł być taki fałszywy?
Musiał przecież już wtedy być zdecydowany, skoro dwa tygodnie później oświadczył, że się wyprowadza. W ekspresowym tempie przeszłam wszelkie emocje, od niedowierzania, przez wściekłość, po zobojętnienie. Jacek wystąpił o rozwód, stało się, mleko się wylało, nie było czego ratować. Jedno mi tylko nie było obojętne.
Nie chciałam, aby moje dziecko widywało się z ojcem w obecności jego nowej partnerki.
– Tak będzie lepiej dla jego psychiki, po co ma się zastanawiać, dlaczego tata nie mieszka z nim i jego mamą, tylko z jakąś obcą panią – argumentowałam.
Jacek się temu na szczęście poddał
Może dlatego, że sąd orzekł rozwód z jego winy i bał się, że kiedy nie ugnie się przed moimi żądaniami, to dodatkowo jeszcze ograniczy mu widzenia? W każdym razie przychodził raz w tygodniu do dziecka, spędzał z nim także co drugi weekend. Oprócz tego mógł zabierać Jaśka na dwutygodniowe wakacje.
– Mam nadzieję, że pojedziesz z nim sam! – zaznaczyłam.
– Zabiorę go nad morze – obiecał i słowa dotrzymał.
Mały wrócił z wakacji z ojcem opalony i zachwycony.
– Słyszałem, że teraz mały jedzie do moich rodziców. Nie wiem, jak ci za to dziękować, mama jest z tego powodu szczęśliwa – powiedział mąż.
To prawda, umówiłam się z teściami, że Jasio spędzi u nich kolejne dwa tygodnie. Miał już trzy lata, był rezolutnym chłopcem, nie bałam się go z nimi zostawić.
Gdybym jednak wiedziała, co się stanie, to może jednak bym się zastanowiła...
Jasiek bowiem, po powrocie, zaczął mówić o cioci Monice… Od razu wiedziałam, kogo ma na myśli! Partnerkę Jacka!
„Poznał ją?” – byłam zdenerwowana.
Musiał ją poznać, bo był nią zafascynowany.
Zadzwoniłam do teściowej
– Jasiek zobaczył zdjęcie Jacka z Moniką i zaczął się dopytywać, kim ona jest. Musiałam mu powiedzieć – usłyszałam.
Poczułam się urażona. Nie tylko tym, że trzyma w domu zdjęcie swojego syna i jego kochanki, która rozbiła nasze małżeństwo. Ale także tym, iż uważała, że ma prawo decydować, czy mój Jasiek pozna tę całą Monikę, czy nie.
– To było nieuniknione. Oni się pobierają za dwa miesiące – usłyszałam.
To był sztylet wbity w moje serce. Matka Jacka będzie miała nową synową i nic dziwnego, że zacznie trzymać jej stronę. Czy w takim razie powinnam pozwalać jej na spotykanie się z Jaśkiem? Kto wie, jakich może nagadać mu głupot. Chyba nie powinnam się zgadzać, aby jeździł do niej na wakacje. Trudno. To ona wybrała.
Czytaj także:
„Gdy zmarł teść, teściowa się zmieniła. Obsesyjnie interesowała się naszym życiem, nieproszona cerowała moje majtki”
„Czułam, że to dziecko musi żyć. Ono uratowało jej życie”
„Adrian miesiącami mnie dręczył i prześladował. Policja mnie zbyła. Zainteresują się dopiero, gdy zrobi mi krzywdę”
