HISZPANIA = mapa, pogoda, zabytki i ciekawe miejsca w Hiszpanii
Do Hiszpanii można jeździć przez cały rok. Możemy wybierać plażowanie lub zwiedzanie, albo połączyć jednocześnie obie przyjemności.
Flamenco i corrida. Rioja i sangria, tapas i paellas. Miasta Gaudi’ego, Dalego i Picassa. Piaszczyste plaże i dzikie Pireneje ciągnące się od morza do morza. Fascynująca architektura i najlepsze kluby piłkarskie. Słynny szlak pielgrzymkowy do Santiago de Compostela. To wszystko, a także burzliwa historia, która pozostawiła ślad w postaci bardzo wielu zabytków i bogatych w eksponaty muzeów oraz jeden z najcieplejszych klimatów w Europie sprawiają, że Hiszpania jest zawsze atrakcyjnym miejscem na wakacje. Sprawdź, co warto zobaczyć, a gdzie odpocząć.
Mapa Hiszpanii
Zabytki w Hiszpanii
Najcenniejsze znajdują się w miastach:
Obok zabytków architektonicznych (Pałac Królewski, Plaza Mayor, Puerta de Sol, Plaza de Tores de las Ventas – arena do walki byków), mieszczą się tutaj słynne zbiory sztuki. Muzeum Prado z fantastycznym „Ogrodem rozkoszy ziemskich” Boscha, dziełami El Greca, Velazqueza, Goi i Picassa, Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii z jednym z najsłynniejszych dzieł sztuki XX w., „Guernicą” Picassa, będącym protestem przeciwko okrucieństwu hiszpańskiej wojny domowej. No i Muzeum Thyssen-Bornemiasz, moim zdaniem, numer jeden wśród madryckich galerii. W kolekcji dzieła od XIII w. do XX w., a wśród nich prace takich artystów, jak: Durer, Van Eyck, Cranach, Caravaggio, Rubens, Monet, van Gogh, Gauguin, Krichner, Mondrian, Klee, Hopper, Lichtenstein, Bacon. Koniecznie trzeba to zobaczyć.
Madryt to nie tylko monumentalna architektura (ulice Gran Via i Calle Alcala, Edificio Espana), ale również drapacze chmur. Duże wrażenie robią nachylone ku sobie budynki Puerta de Europa (Brama Europy) – jedno z ciekawszych rozwiązań architektonicznych. Zwiedzając Madryt, obowiązkowo trzeba zobaczyć pomnik najsłynniejszego rycerza na świecie – Don Kichota z La Manchy i jego wiernego giermka Sancho Pansy i wyciągnąć się na trawie w parku Retiro.
Toledo – to jeden wielki zabytek hiszpańskiej architektury. Symbol współistnienia trzech kultur: mauretańskiej, żydowskiej i chrześcijańskiej. Stare miasto to labirynt wąskich uliczek. Domy i świątynie ciasno przylegają do siebie, wykorzystując każdą przestrzeń. Nad miastem, które zachowało się w XVII-wiecznym kształcie, góruje pałac twierdza Alcazar. Meczety, synagogi i kościoły, które wraz z zawirowaniami historycznymi zmieniały swoje przeznaczenie, dzisiaj są lekcją architektury i sztuki. Na szczególną uwagę zasługuje gotycka katedra Najświętszej Marii Panny. W jej skarbcu znajduje się słynna XVI-wieczna monstrancja ze złota i srebra, która jest noszona ulicami Toledo podczas procesji Bożego Ciała. To arcydzieło sztuki sakralnej ma 3 m wysokości i waży ponoć 200 kg. Trzeba koniecznie wejść także do zakrystii, gdzie wiszą płótna m.in.: El Greca, Goi, van Dycka, Velazqueza, Caravaggia,Tycjana.
Słynne dzieło El Greco "Pogrzeb hrabiego Orgaza" wisi w kościele Santo Tome, gdzie wcześniej znajdował się meczet w stylu mudejar.
Casa del Greco, umownie uznane za dom artysty, mieści zbiory jego prac m.in. „Widok Toledo” z planem miasta. Jest też przykładem rezydencji magnackiej z przełomu XIV i XV w.
W XIV w. w Toledo było co najmniej dziesięć synagog. Dziś można zwiedzać dwie. Pierwsza to synagoga wyglądająca jak meczet, zbudowana XII i XIII w. w stylu mudejar, a następnie zmieniona na kościół pod wezwaniem Santa Maria la Blancael. Druga – el Transito w stylu mudejar z 1366 r., po wypędzeniu Żydów zamieniona na kościół. Teraz znajduje się tutaj Muzeum Sefardyjskie, w którym prezentowane są eksponaty średniowiecznej kultury żydowskiej w Toledo.
Barcelona – miasto Gaudiego, artysty o fantastycznej wyobraźni i autora niepowtarzalnych budowli stolicy Katalonii, który stworzył unikalny i charakterystyczny dla siebie styl. Jego główne osiągnięcie to: Sagrada Familia – symbol Barcelony. Secesyjny kościół, który znajduje się nieustannie w budowie (od 1882 r., zakończenie przewidziano na lata 2026–2028) i ma być najwyższym na świecie. Jego charakterystyczne wieże – iglice porównywano do podziurawionych cygar czy niebiańskich kijów bilardowych, a w zamierzeniu Gaudiego symbolizują one dwunastu apostołów. Inne dzieła artysty to Parc Güell z jaszczurką i panoramicznym widokiem na Barcelonę, kamienice Casa Vicens (połączenie stylu arabskiego i neogotyckiego), Casa Milà (przypomina blok skalny, brak jest tutaj prostych linii, wszystko wije się i faluje), Casa Batlló (przypomina smoka, fasada ozdobiona kolorowymi kawałkami ceramicznymi oraz stłuczonymi kafelkami, dużo elementów nawiązuje do motywów zwierzęcych) i Casa Calvet.
Obowiązkowo trzeba poznać La Rambla – najpopularniejszą aleję Barcelony. To szeroka, obsadzana platanami promenada, wzdłuż której znajduje się mnóstwo sklepów z pamiątkami, butików, kiosków, barów, restauracji, kwiaciarni i lodziarni, a życie tętni od rana do nocy. Idąc nią, koniecznie trzeba zajrzeć do słynnej krytej hali targowej La Boqueria z XIX w., aby poznać smaki i kolory hiszpańskiej kuchni.
Sewilla – stolica Andaluzjii i flamenco. Tutaj w XVI w. żył legendarny hiszpański szlachcic Don Juan Tenorio, który stał się inspiracją do stworzenia postaci słynnego uwodziciela i kochanka Don Juana. Tu także mieszkała cyganka Carmen, bohaterka noweli Merimeego i opery Bizeta pod tym samym tytułem. Sewilla to miejsce akcji opery Rossiniego, miejsce zamieszkania cyrulika Figara i Don Giovanniego Mozarta. Sewilla również jest drugim w Hiszpanii, zaraz po Madrycie, najważniejszym ośrodkiem hiszpańskiej korridy. Najważniejsze zabytki to minaret La Giralda, który został wkomponowany w bryłę gotyckiej katedry, oraz pałac królewski i ogrody Alcazar w stylu mudejar (bogata koronkowa ornamentyka).
Kordoba – przez trzy stulecia kordobańskiego kalifatu, najważniejszy ośrodek islamu na zachodniej półkuli. Nazywano ją Mekką zachodu. Znajduje się tutaj Mezquita, jeden z najbardziej znanych meczetów na świecie, głównie dzięki słynnej sali z lasem kolumn.
Grenada – słynie z Alhambry, najbardziej ekscytującego i zmysłowego ze wszystkich arabskich zabytków historycznych Europy. Pałac forteca, wzniesiony przez władców, ostatniego królestwa Maurów na terenie Hiszpanii, przypomina miejsca z „Baśni tysiąca i jednej nocy.” Mauretańskie łuki, zieleń, tysiące kwiatów, witraże, marmurowe podłogi, mityczne posągi, fontanny, dziedzińce z kolumnami, rezydencje, ogródki z płynącą wodą, ornamenty przedstawiające wersety Koranu – to wszystko tworzy niepowtarzalny klimat i atmosferę. I jeszcze fantastyczny Generalife – mauretańskie ogrody pałacowe.
Malaga – leżąca nad Morzem Śródziemnym jest stolicą Costa de Sol, czyli Wybrzeża Słońca. To duży port handlowy i rybacki. Właśnie tutaj urodził się Pablo Picasso. Warto zwiedzić jego rodzinny dom i muzeum, w którym zgromadzono blisko 300 prac słynnego kubisty (m.in. obrazy, które malował jako 15-latek). Można zobaczyć mauretańską twierdzę Alcazaba z XI w., największą w Hiszpanii budowlę warowną wzniesioną przez muzułmanów, położony na wzgórzu fenicjański zamek Castilo de Gibralfaro, skąd rozpościera się piękny widok na miasto i okolice, i dawny teatr rzymski.
Saragossa – główną atrakcją turystyczną jest majestatyczna bazylika Nuestra Señora del Pilar, stojąca na brzegach rzeki Ebro, Olbrzymi skwer Plaza del Pilar tuż za bazyliką prowadzi do dzielnicy La Lonja i kolejnej katedry La Seo w Saragossie. Trzecim, najważniejszym zabytkiem w mieście jest pałac Aljaferia. Wraz z katedrą La Seo jest przykładem architektury mudejar w Aragonii.
Burgos – przebiega przez nie słynny szlak pielgrzymkowy Camino de Santiago. W mieście zachwyca fantastyczna katedra de Santa María, która jest przykładem zmian zachodzących w architekturze gotyckiej w całym okresie trwania tego stylu. Warto również zobaczyć klasztor sióstr z zakonu Cystersów z jednymi z najstarszych hiszpańskich witraży zachowanych do dnia dzisiejszego i pięknym krużgankiem. Równie imponująco prezentuje się położony niedaleko Burgos romański klasztor Benedyktynów.
Wypoczynek na Costa Brava
Otoczona przez Ocean Atlantycki i Morze Śródziemne Hiszpania, posiada ponad 4000 km pięknego piaszczystego i skalistego wybrzeża. Costa Blanca, Costa del Sol i Costa de la Luz dają możliwość plażowania do późnej jesieni. Najczęściej odwiedzane przez Polaków to Costa Brava. Nazywane jest Dzikim Wybrzeżem. Góry stromo schodzą tam do morza, a brzegi są nierówne, skaliste lub zalesione. Mnóstwo tam malowniczych, osłoniętych skałami, zatok i zatoczek, żwirowych i kamienistych plaż, ale również dużo piaszczystych i szerokich, oraz kurortów. Nie brakuje także miejsc dla amatorów aktywnego odpoczynku, którzy na wybrzeżu znajdą idealne warunki do wspinaczki po skałach wapiennych lub granitowych.
Alt Emporda – północna, urwista, z antyczną, grecko-rzymską osadą Empuries. Jedną z atrakcji w tym rejonie są mokradła Parc Natural dels Aiguamolls de l'Emporda, gdzie gnieżdżą się setki ptaków wodno-błotnych. Obserwuje się je ze specjalnych kryjówek – małych drewnianych baraków ze szczeliną-okienkiem na lunety i lornetki. Kolejne miejsce warte zobaczenia to Cap de Creus, skalisty półwysep, gdzie Pireneje schodzą do morza. To właśnie tutaj tramuntana, północny wiatr, siejący grozę wśród rybaków i żeglarzy, uderza z najpotężniejszą siłą.
Warto również zwiedzić:
- Figueres – miasto, w którym urodził się i zmarł jeden z surrealistów, indywidualista i ekscentryk Salvador Dali, który jako pierwszy reklamował coca-colę i mówił: nie biorę narkotyków – sam jestem narkotykiem. Stworzony przez niego ekscentryczne Teatro-Museo Dali, w którym znajdują się jego prace, fascynuje, zaskakuje i zadziwia. Tutaj również zostały pochowane jego prochy.
- Cadaques – port rybacki w zatoce. Ciasne brukowane uliczki, strome schody, białe domu. Wypoczywali tutaj i szukali natchnienia wybitni artyści: Dali (poznał tutaj swoją największą miłość, muzę, kochankę i żonę Galę, namalował także wiele obrazów, np. "Port Lligat o zachodzie", "Wielki masturbator"), Picasso, Chagall, Duchamp, Ernst, Miro, Lorca, Mann, Marquez (który w opowiadaniu „Tramontana” opisał atmosferę panującą w miasteczku) czy Bunuel. W Cadaques znajdują się galerie sztuki, a w pobliskim Port Lligat fascynujące muzeum Salvadora Dali, które tworzą małe chatki rybackie połączone ze sobą w labirynt pełen wewnętrznych podwórek i tajemniczych przejść.
Baix Emporda – środkowa część słynie m.in. z:
- Pals – jedno z najlepiej zachowanych średniowiecznych miast w Katalonii, oglądane z daleka przypomina toskańskie San Gimignano. Niedaleko znajduje się jedna z najdłuższych plaż na Costa Brava, bardzo popularna wśród zamożnych barcelończyków.
- Begur – jest kolorowym, tętniącym życiem miasteczkiem o wąskich uliczkach, wzdłuż których dominuje mauretańska i hiszpańska architektura, a nad wszystkim wznoszą się ruiny średniowiecznego zamku, z którego rozciąga się widok na katalońskie wybrzeże.
- Puebol – stanowi jeden z trzech (obok Figueres, Port Lligat) punktów zaliczanych do Trójkąta Dalego. Średniowieczne miasto jest związane z Salvadorem Dali. Jego główną atrakcję stanowi zamek zakupiony przez artystę dla swojej żony Gali, który obecie staje się malowniczą ruiną otaczoną przez granatowce i figowce.
- Palamos – słynie z pięknych krajobrazów, licznych plaż, portu handlowego, rybackiego i jachtowego oraz połowu krewetek.
- Estartit – znajduje się tutaj jeden z największych ośrodków nurkowania w tej części Hiszpanii, piękna marina z luksusowymi jachtami i jedne z najlepszych plaż w okolicach.
La Selva – południowa, obejmuje okolice gwarnego, zawsze pełnego turystów Lloret de Mar i średniowiecznego, otoczonego murami, Tossa de Mar. Lloret de Mar, przez wielu uznawana za centrum rozrywki na Costa Brava, słynie z nocnych klubów, w których imprezy trwają do białego rana. Nie ma tutaj nocy, wszyscy bawią się 24 godziny na dobę. Dodatkowymi atrakcjami są park rozrywki Water World i Aquqtuc Zoo. W Tossa de Mar znajdują się setki typowo angielskich barów i fish-and-chips, fast foodów, klubów nocnych, dyskotek, a w głębi miasteczka średniowieczna starówka, wąskie uliczki, malowniczy port i fortyfikacje sięgające XII w. Można odpoczywać na szerokiej plaży, a także wybrać się na wycieczki do podwodnych grot i malowniczych zatoczek. Warto też wybrać się do Blanes (tuż obok Lloret de Mar), które słynie z Marimurtra Botanical Gardens – położonego tarasowato na zboczach klifów, gdzie hoduje się i prezentuje ponad 5000 gatunków roślin z basenu Morza Śródziemnego i obszarów subtropikalnych.
Pogoda w Hiszpanii
Różni się znacznie w zależności od regionów kraju.
Wybrzeże Śródziemnomorskie
Costa del Sol, Costa Blanca, Costa Brava. Bardzo dużo słońca. Od 6 godzin zimą do 12 w miesiącach letnich. Zimy są łagodnie, nie ma mrozów, często świeci ostre słońce. W miesiącach letnich temperatura powietrza waha się od 26–9 st. C, a w zimowych 15–20 st. C. Temperatura wody w miesiącach letnich wynosi 21–25 st. C. Od początku czerwca do początków września małe prawdopodobieństwo deszczu. Na dalekim południu Hiszpanii, na wybrzeżu Costa del Sol i Costa de la Luz, pojawiają się bardzo gorące wiatry, zwane "Leveche".
Jeśli ktoś jest nastawiony na zwiedzanie okolicznych miejscowości, to najlepiej wybrać się na "Dzikie Wybrzeże" Hiszpanii wiosną i jesienią, kiedy w marcu średnia temperatura na Costa Brava to 16–18 st. C, a we wrześniu i październiku 20–25 st. C.
Hiszpania Centralna
Madryt i okolice, centrum Półwyspu Iberyjskiego. Mało deszczu w miesiącach zimowych. W górach, czyli "Sierras", obfite opady śniegu. Temperatury mogą spadać poniżej zera. Lata są gorące, szczególnie w Madrycie, gdzie w sierpniu bywa ok. 30 st. C. Częste i intensywne wiatry, zwłaszcza zimą. Zwiedzanie centrum i południa kraju najlepiej zorganizować w marcu, kwietniu, maju i jesienią w październiku i listopadzie.
Hiszpania północna i północno-zachodnia
To najbardziej zachmurzona i mokra część Hiszpanii. Lata bywają deszczowe i krótkie. Temperatura od maja do września to 25–33 st. C.
Przeczytaj, jak atrakcyjnie możesz jeszcze spędzić wolny czas.