Ubezpieczyć się i zarobić

Nowoczesne polisy to ubezpieczenia

ochronno--oszczędnościowe (zwane też ochronno- -inwestycyjnymi). Część wpłacanych przez nas pieniędzy jest odkładana na wypadek naszej śmierci (i, o ile jest to zapisane w polisie, także na wypadek niezdolności do samodzielnej egzystencji lub trwałej niezdolności do pracy), a część jest inwestowana. Jeżeli dobrze trafimy i ubezpieczyciel korzystnie obraca naszymi pieniędzmi, możemy spo- ro zarobić. Pod warunkiem oczywiście, że nie ma gwałtownego i głębokiego załamania na rynkach finansowych.

W co się inwestuje?

W ubezpieczeniach tzw. kapitałowych - w bezpieczne papiery wartościowe, np. obligacje Skarbu Państwa. Chodzi o to, by zminimalizować ryzyko tak, by inwestycja nie przyniosła strat. Tylko część środków (np. do 5 proc.) może być inwestowana bardziej ryzykownie, na giełdzie. W ubezpieczeniu z funduszem inwestycyjnym część naszej składki jest wykorzystywana na zakup jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym. Fundusz może być tworzony przez towarzystwo ubezpieczeniowe, może to być również fundusz zewnętrzny. Tego typu inwestowanie jest bardziej ryzykowne, bo cena jednostek uczestnictwa zmienia się zależnie od dokonanych inwestycji i sytuacji panującej na rynku - może ona rosnąć lub maleć. Możemy też wybrać bardziej ryzykowne inwestowanie, gdzie większość środków będzie lokowana na giełdzie, co może przynieść duże zyski, ale także większe straty.

W jakiej sytuacji warto się ubezpieczyć?

Powinniśmy wykupić polisę, jeśli brak naszych dochodów (wskutek śmierci lub w razie niezdolności do pracy) stanowiłby dużą lukę w budżecie rodziny. Także, gdy jesteśmy jedynym żywicielem rodziny, utrzymujemy osobę niepełnosprawną lub sporo podróżujemy.

Kto może się ubezpieczyć?

Zależy to od ubezpieczyciela - najczęściej ubezpiecza się osoby od 18. do 65. roku życia. Później nie kalkuluje się to ani ubezpieczającemu się, ani towarzystwu. Trzeba też wypełnić ankietę medy- czną; niektóre towarzystwa wymagają opinii lekarza.

Jak oblicza się wysokość składki?

Wpływ na jej wysokość ma wiek, płeć, stan zdrowia, wykonywany zawód, suma i rodzaj ubezpieczenia oraz długość okresu ochrony. Minimalny czas, na jaki możemy się ubezpieczyć, wynosi zwykle 5 lat. Jeśli jesteśmy młodzi, nie palimy, niewiele jeździmy samochodem, mamy pracę biurową, wybraliśmy krótki okres ubezpieczenia i niewielką sumę ubezpieczenia, to płacimy niskie składki. Im jesteśmy starsi, bardziej schorowani lub mamy pracę, która może być niebezpieczna, tym wyższa będzie wyliczona dla nas składka.

Jakie są plusy polisy ochronno-oszczędnościowej?

W tego typu ubezpieczeniu świadczenie jest zawsze wypłacane. Wiemy, że kiedy skończy się termin naszego ubezpieczenia (w większości towarzystw ubezpieczenie kończy się po 25 latach i obowiązuje nie dłużej niż do 75 roku życia), otrzymamy pieniądze. Jeśli nie dożyjemy końca terminu ubezpieczenia, rodzina w jakimś stopniu będzie zabezpieczona. Daje to pewien komfort psychiczny. Dodatkowa korzyść to fakt, że wypłata takiego świadczenia dla rodziny nie jest obciążona tzw. podatkiem Belki.

...a jakie są minusy?

Ubezpieczenie tego typu to inwestycja wieloletnia - wymaga konsekwencji. Nie opłaca się przenosić po kilku latach do innego ubezpieczyciela, bo np. ma korzystniejszą ofertę. Czasem nawet po 10 latach można nie odzyskać wpłaconych składek. Jeśli wycofamy się z ubezpieczenia w ciągu dwóch-trzech pierwszych lat, nie dostaniemy ani grosza. Część naszych pieniędzy pochłaniają również koszty administrowania naszej polisy. Są najwyższe w pierwszych latach umowy.