Przemoc domowa – jak się możesz bronić?
Wrzaski, groźby, razy... terroryzować bliską osobę można na różne sposoby. Jeśli nie przeciwstawisz się oprawcy, znęcanie będzie trwało. Sprawdź, co powinnaś zrobić, gdy doświadczasz przemocy.

W powszechnym mniemaniu o użyciu przemocy świadczą siniaki. Tymczasem wcale nie trzeba mieć zewnętrznych objawów użycia siły, by być ofiarą przemocy. Zgodnie z przepisami przemocą są: wszelkie groźby i przejawy nękania fizycznego (bicie, szczypanie), psychicznego (ubliżanie drwiny), seksualnego (zmuszanie do współżycia) lub ekonomicznego (np. zabieranie pieniędzy, kontrolowanie wydatków) miedzy osobami, które są małżeństwem, żyją w w związku partnerskim lub są członkami tej samej rodziny.
1. Zgłoś sprawę policji
Jeśli bliska osoba podniosła na ciebie rękę, koniecznie powiadom o tym policję (bezpłatny telefon 112 lub 997). Nie daj się zbyć stwierdzeniem, że policja nie miesza się w rodzinne kłótnie. Przeciwnie – ma ona obowiązek rejestrować interwencje w sprawach dotyczących przemocy domowej.
Gdy przyjedzie patrol:
- zapisz numery identyfikacyjne funkcjonariuszy (mają obowiązek pokazać legitymację służbową),
- datę i godzinę przybycia,
- numer komisariatu (informacje o interwencjach policji będą dowodami w sprawie karnej).
Domagaj się także, by policjanci sporządzili notatkę służbową na temat zajścia (będzie podstawą do założenia Niebieskiej Karty). Dowiedz się o numer, pod jakim interwencja została zarejestrowana, i poproś o kopię notatki służbowej lub karty meldunku o przeprowadzonej interwencji.
Uwaga! Jeśli mąż (partner) jest agresywny domagaj się, by funkcjonariusze zatrzymali go na 48 godzin lub – jeśli jest pod wpływem alkoholu – zbadali go alkomatem i zabrali do izby wytrzeźwień.Jeśli policjanci odmówili pomocy, albo udzielili ją w sposób niewłaściwy, możesz złożyć skargę do ich przełożonego.
2. Domagaj się założenia Niebieskiej Karty
To dokument służbowy wypełniany przez funkcjonariusza policji w przypadku stwierdzenia przemocy w rodzinie.
Uruchomienie procedury pomocy rozpoczyna się od wypełnienia części A formularza Niebieska Karta. Robi to osoba, która pierwsza uzyskała informację o przemocy. Opisuje w niej przebieg zdarzenia, ustala przyczyny, świadków, zaznacza, jakie, w jego ocenie, szkody poniosłaś.
Karta “A" trafia do dzielnicowego, który ma obowiązek:
- niezwłocznie nie później jednak niż w ciągu 7 dni od interwencji skontaktować się z tobą i zorientować się, jaka pomoc będzie ci potrzebna l przekazać informację do instytucji, które mogą udzielić ci pomocy,
- przynajmniej raz w miesiącu odwiedzać cię by sprawdzać, czy ty i twoja rodzina jesteście bezpieczni.
Następnie karta A jest przekazywana do gminnego zespołu interdyscyplinarnego, który ma koordynować pomoc udzielaną ofiarom przemocy w rodzinie.
Formularz "B" zawiera pouczenie oraz informacje czym jest przemoc, jak zmienić swoją sytuację, gdzie szukać pomocy (wykaz placówek udzielających wsparcia). Otrzymuje go ofiara przemocy.
Uwaga! Niebieską Kartę mogą wypełniać również przedstawiciele oświaty, służby zdrowia i pracownicy socjalni, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych. Zawiera ona podobne co policyjna karta dane i jest dołączona (do wywiadu środowiskowego. Jest w niej też informacja o udzielonej ci pomocy i skierowaniu do przychodni psychologicznej.
Warto wiedzieć. W przypadku przemocy pomoc ośrodka pomocy społecznej jest udzielana niezależnie od dochodu, jaki przypada na rodzinę.
3. Zbieraj dowody przemocy
Jeśli sprawca ma zostać ukarany, musisz mieć dowody, potwierdzające, że jesteś ofiarą przemocy. To m.in. na ich podstawie, jeśli zdecydujesz się powiadomić prokuratora, ten podejmie decyzję o wszczęciu postępowania przygotowawczego i będzie miał podstawę do aktu oskarżenia. Takim dowodem mogą być:
- Obdukcja lekarska. Jest to zaświadczenie wydane przez lekarza, w którym opisuje obrażenia ciała i podaje także ich prawdopodobną przyczynę. Darmową obdukcję może wykonać każdy lekarz. Osoba dotknięta przemocą ma prawo także do bezpłatnego poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego, rodzinnego.
- Zeznania świadków. Nie ukrywaj przed rodziną, koleżankami czy sąsiadkami. że bliska osoba znęca się nad tobą. W razie procesu będą mogły świadczyć na twoją korzyść.
- Zniszczone przedmioty, poszarpane ubranie, fotografie mieszkania ze śladami awantury.
Gdzie szukać pomocy?
- Telefon zaufania 800 12 01 48 – "Zatrzymaj przemoc" (numer bezpłatny);
- 22 668 70 00 – Poradnia Telefoniczna, Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie “Niebieska Linia", Warszawa, ul. Korotyńskiego 13; czynna pon.– pt. 12–18, sob.–nd. 10–16 mail: pogotowie@niebieskalinia.pl;
- 801 12 00 02 Telefon "NIEBIESKA LINIA" Ogólnopolski Telefon dla Ofiar Przemocy w Rodzinie czynny od poniedziałku do soboty 8.00 – 22.00, w niedziele i święta 8.00 – 16.00 (płatny pierwszy impuls). Możesz też napisać na adres Al. Jerozolimskie 155 02-326 Warszawa, lub wysłać maila na adres niebieskalinia@niebieskalinia.info.Nie ma spotkań indywidualnych;
- 22 621 35 37 Telefon Zaufania Fundacji Centrum Praw Kobiet; dyżur psychologa: od poniedziałku do piątku, oprócz czwartków w godz. 10.00–16.00; dyżur prawny: czwartki w godz. 10.00–16.00;
- 800 12 12 12 Dziecięcy Telefon Zaufania RZECZNIKA PRAW DZIECKA, czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 8.15 – 20.00 bezpłatny z telefonów stacjonarnych i Orange oraz ze strony internetowej, w pozostałych godzinach można przedstawić problem i zostawić numer telefonu i oczekiwać telefonu zwrotnego;
- 116 11 Bezpłatny Telefon Zaufania dla Dzieci I Młodzieży; linia jest czynna od poniedziałku do piątku, w godzinach od 12 do 20. Telefon jest przeznaczony dla dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 18 lat.
Alicja Hass, autorka jest redaktorem Przyjaciółki i Pani Domu
Przeczytaj również:
Bezpłatne porady prawne

