Pomoc lekarza w nocy i w święto

Pomoc w swojej poradni rodzinnej uzyskasz w godz. 8–18. Jeśli nie czujesz się na siłach, aby zgłosić się do lekarza osobiście, możesz wezwać go do domu. Taka wizyta jest bezpłatna, o ile lekarz uzna, że była konieczna.

W nocy lub święto

Po godzinie 18. poradnia rodzinna jest nieczynna. "Zastępuje" ją punkt nocnej i świątecznej pomocy medycznej. Działa nie tylko w nocy, ale także przez całą dobę w soboty, niedziele, dni świąteczne i inne ustawowo wolne od pracy. Z punktu nocnej opieki lekarskiej możesz skorzystać w razie:

• nagłego zachorowania,
• nagłego pogorszenia stanu zdrowia,
• gdy leki dostępne bez recepty (np. na obniżenie gorączki) nie przyniosły poprawy,
• gdy zachodzi obawa, że czekanie do rana pogorszy stan zdrowia.

Narodowy Fundusz Zdrowia wymienia przypadki, z jakimi należy się zgłosić do punktu pomocy. Są wśród nich m.in.:

• zaostrzenie dolegliwości znanej choroby przewlekłej (np. kolejny napad astmy oskrzelowej (z umiarkowaną dusznością)
• infekcje dróg oddechowych (z wysoką gorączką (wyższą niż 39°C), szczególnie u małych dzieci i starszych,
• biegunka lub wymioty, szczególnie u dzieci lub osób w podeszłym wieku,

Warto wiedzieć. W ramach nocnej i świątecznej pomocy przysługują też zabiegi pielęgniarskie np. zastrzyki.

Pomoc szpitalna

W przypadku urazu i nagłego zagrożenia zdrowia najlepiej zgłosić się do SOR-u – szpitalnego oddziału ratunkowego lub wezwać pogotowie ratunkowe. Należy to zrobić szczególnie, gdy wystąpiły:

• utrata przytomności,
• zaburzenia świadomości,
• drgawki,
• nagły, ostry ból w klatce piersiowej,
• zaburzenia rytmu serca,q nasilona duszność,
• nagły ostry ból brzucha,
• uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi,
• masywny krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego lub dróg rodnych.

Na szpitalny oddział ratunkowy możesz zgłosić się bez skierowania. Nie obowiązuje rejonizacja. Przyjmujący cię lekarz zleci badania i konsultacje niezbędne ze względu na twój aktualny stan zdrowia. Jeśli uzna to za konieczne, skieruje cię do szpitala lub zapewni transport do innej specjalistycznej placówki.

Jak wezwać pogotowie

Obowiązują dwa numery telefonu: bezpośredni 999, oraz międzynarodowy numer alarmowy – 112. Pierwszy łączy z najbliższą dyspozytornią pogotowia ratunkowego. Drugi – z Powiatowym (Miejskim) Stanowiskiem Kierowania Straży Pożarnej lub Komendą Powiatową Policji.

Wzywając pogotowie, musisz (albo ktoś bliski w twoim imieniu) przekazać dyspozytorowi kilka informacji. Ważna jest ich kolejność. Trzeba podać:

• Miejsce zdarzenia – miejscowość, nazwę ulicy, numer domu, bloku, klatki, piętro;
• Powód wezwania – należy wyjaśnić, czy chodzi o zachorowanie, uraz, oparzenie, wypadek samochodowy;
• Objawy, które można zaobserwować (np. problemy z oddychaniem) i te, które podaje chory (piekący ból w klatce piersiowej);
• Dane osoby chorej – wiek, imię i nazwisko;
• Dane wzywającego. Osoba, która zadzwoniła po pogotowie, powinna podać swoje imię, nazwisko i numer telefonu, z którego dzwoni.

Uwaga! Dyspozytor musi potwierdzić przyjęcie wezwania.

Alicja Hass, redaktor Przyjaciółki i Pani Domu

Przeczytaj również:

Prawa pacjenta - to ci się należy

Kto ma prawo do darmowych świadczeń zdrowotnych

Co warto wiedzieć o EKUZ