Jak uprawiać lilie - 4 ważne zasady
Lilie dorównują urodą różom. Pięknie pachną, długo stoją w wazonie. Warto je mieć w ogródku.

Lilia jest jedną z najstarszych roślin jakie znamy. Pierwsza, znana o niej wzmianka, pochodzi sprzed 5000 lat. Odnaleziono ją na glinianej tabliczce pochodzącej z Mezopotamii. Do uprawy na działkach najlepiej nadają się lilie trąbkowe. Wyrastają na wysokość ok. 1,5 m i kwitną bardzo obficie do jesieni. Są bardzo trwałe. Powinny rosnąć na jednym miejscu przez kilka lat, tworzą wówczas okazałe kwiatostany.
1. Miejsce.
Lilia powinna mieć "głowę w słońcu, a nogi w chłodzie". Najlepiej wybrać jej miejsce słoneczne, ale powierzchnię ziemi wokół korzeni dobrze jest wyłożyć 3 cm warstwą ściółki lub obsadzić niewielkimi roślinami jednorocznymi. Lilie potrzebują przepuszczalnej, próchniczej, dobrze zdrenowanej ziemi. Gdy gleba jest za ciężka i zbita trzeba dodać do niej trochę gruboziarnistego piasku. Cebule nie znoszą bowiem zastoin wody.
2. Podlewanie.
Lilie źle znoszą suszę. Należy podlewać je obficie, zwłaszcza przed kwitnieniem, gdy roślina wydaje pąki. Trzeba uważać, by nie moczyć liści, bo rośliny może zaatakować groźna choroba – szara pleśń. Po kwitnieniu można zaprzestać podlewania.
3. Sadzenie.
Cebule odmian wcześnie kwitnących najlepiej umieszczać w ziemi od połowy września do połowy października. Powinny zdążyć się ukorzenić przed mrozami. Po pierwszych przymrozkach dobrze jest je przykryć 15 cm warstwą torfu, kory lub gałązkami świerku. Wiosną sadzimy odmiany późno kwitnące. Głębokość zalecanego sadzenia odpowiada potrójnej wysokości cebuli, nie mniej jednak niż 5 cm.
4. Pielęgnowanie.
Warto usuwać przekwitłe kwiaty lilii, aby uniknąć tworzenia się nasion, bo ten proces znacznie osłabia roślinę. Jeśli obcinasz kwiaty do wazonu, zawsze pozostawiaj część łodygi z liśćmi, by cebula mogła się lepiej zregenerować i uzupełnić substancje niezbędne do ponownego zakwitnięcia.
Ciekawostka
Nalewka z lilii
Z płatków białej lilii warto przyrządzić nalewkę, która ma wiele zastosowań. Leczy infekcje i zaczerwienienia, łagodzi bóle mięśni, wygładza i rozświetla skórę twarzy. Płatki świeżych kwiatów wkładamy do naczynia z ciemnego szkła. Ubijamy je i zalewamy czystym spirytusem na wysokość 3 cm powyżej powierzchni płatków. Naczynie szczelnie zamykamy. Odstawiamy w ciemne chłodne miejsce na 6 tygodni. Po tym czasie nalewka nadaje się do użytku.
Małgorzata Świgoń
Autorka jest dziennikarką "Przyjaciółki" i "Poradnika Domowego".

