4 trujące rośliny, których lepiej unikać

1. Barszcz olbrzymi

Zwany też barszczem Mantegazziego. Ta roślina zielna robi wrażenie, bo to prawdziwa olbrzymka! Jest tak wielka, że nie sposób jej przeoczyć. Osiąga wysokość do 3 m, a pusta w środku łodyga może mieć średnicę do 10 cm. Najczęściej rośnie na brzegach rzek i strumieni. Zawiera fototoksyczny sok (furanokumaryna, pimpinelina, izopimpinelina, bergapten), który pod wpływem słońca uaktywnia się i jeśli wówczas dotkniemy roślinę może ona spowodować długotrwałe i bolesne zapalenie skóry przypominające oparzenia (nawet III stopnia). Skóra staje się zaczerwieniona, obrzmiewa, pojawiają się pęcherze.Trzeba ją natychmiast zmyć czystą wodą. Następnie należy zastosować środki przeciworzębokowe i przeciwzapalne.

2. Tojad mocny

Jest piękną okazałą byliną, która osiąga ok.1,5 m. Intensywnie niebieskie kwiaty przypominają miniaturowe średniowieczne hełmy lub mnisie kaptury. Można ją spotkać w Karpatach, Sudetach, rośnie na górskich łąkach, usypiskach skalnych, w widnych lasach. Jest bardzo silnie trująca. Wszystkie części rośliny zawierają trujący alkaloid akonitynę. Trucizna może przeniknąć nawet przez skórę.

3. Naparstnica purpurowa

Ten bardzo atrakcyjny kwiat rośnie w zaroślach, widnych lasach liściastych i mieszanych. Chętnie uprawiana jest też w ogrodach. Na stanowiskach naturalnych chroniona. Silnie trująca. Zawiera m.in, digitalinę, digitoksynę, gitaloksyne, gitarynę, głównie w liściach. Dawka trująca to 0,3 g. Jeśli komuś zdarzyłoby się połknięcie rośliny trzeba natychmiast udać się do szpitala. Leczenie polega na płukaniu żołądka, podawaniu leków przeciwko zaburzeniom rytmu serca, przeciwko dusznicy bolesnej. W razie zagrożenia obrzękiem płuc podaje się środki wspomagające funkcjonowanie układu oddechowego.

4. Szalej jadowity

Zwany też cykutą. Mylony bywa z selerem, pietruszką, dziką marchwią. Rośnie na wilgotnych łąkach, nad rzekami, strumieniami, stawami. Z rurkowatej łodygi, pustej w środku, wyrastają baldachowate białe kwiatostany. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Osiąga 60-120 cm wysokości. Zawiera cykutotoksynę i cykutol. Trująca jest cała roślina, ale najbardziej kłącze, zwłaszcza wiosną i na jesieni. Dawkę śmiertelną stanowią zaledwie 2-3 g rośliny. Trucizna działa bardzo szybko. Leczenie polega na płukaniu żołądka, podawaniu środków przeciw drgawkom, tlenu, zapewnienie ciepła.

Małgorzata Świgoń
autorka jest dziennikarką „Przyjaciółki" i „Poradnika Domowego".