Mount Washington – góra, która słynie z najgorszej pogody na świecie

Mount Washington – góra, która słynie z najgorszej pogody na świecie fot. Fotolia
„Backpacker Magazine” określił wejście na Mount Washington (1917 m n.p.m.) jedną z 10 najniebezpieczniejszych wycieczek w Stanach Zjednoczonych. To najbardziej wietrzne miejsce na świecie.
/ 16.01.2018 04:35
Mount Washington – góra, która słynie z najgorszej pogody na świecie fot. Fotolia

To najbardziej wietrzne miejsce na świecie, choć góra nie jest wysoka. Ma zaledwie 1917 m n.p.m. A jednak zanotowano tutaj rekordową prędkość wiatru (w porywie) na Ziemi - 372 km/h! Przez 110 dni w roku wiatry na Mount Washington przekraczają siłę burzy tropikalnej (64 km), mniej więcej przez pół roku szczyt jest pokryty chmurami, a niemal każdego miesiąca zdarzają się opady śniegu.

Dla turystów, wspinaczy i narciarzy

Mount Washington (Góra Waszyngtona), najwyższy szczyt White Mountains, (Gór Białych), części Appalachów, leży w USA w stanie New Hampshire. Stanowi część Presidential Range, ciągnącego się przez mniej więcej 30 kilometrów pasma górskiego, w którym znajdują się szczyty noszące nazwę amerykańskich prezydentów. Z powodu ekstremalnych warunków pogodowych, miejsce to jest często wykorzystywane do treningu przez tych, którzy mają zamiar wspiąć się na jedne z najwyższych gór świata, m.in. na Everest i K2. Trawers Presidential Range można zrobić w ciągu jednego dnia w lecie, ale zimą jest to zwykle przedsięwzięcie trwające od dwóch do czterech dni.

Mimo to Mount Washington cieszy się dużą popularnością. Znajdują się tutaj szlaki turystyczne i trasy narciarskie (najlepszy czas na narty to wiosna od marca do maja), a także drogi wspinaczkowe w skale i lodzie.

Droga na szczyt prowadzi przez las, a następnie odkrytymi stokami po trawie (lub śniegu i lodzie) i skałach. A na szczycie po amerykańsku, obowiązkowo wielka flaga, stacyjka kolejowa, kilka budynków przymocowanych do ziemi łańcuchami, parking samochodowy, minimuzeum i taras widokowy. 

Agiocochook – Dom Wielkiego Ducha

Tak nazywali Mount Washington Indianie, którzy zamieszkiwali te okolice przed przybyciem Europejczyków. Dlaczego? Bo na górze zdarzało się, że wiatr porywał ludzi, a czasami ginęli oni w gęstej mgle. Do dziś mówi się o Mount Washington, że to dom złej pogody. Trudno w to uwierzyć, kiedy patrzy się na przysadzistą górę, która przypomina szczyty Bieszczadów. Łagodne stoki, w większości porośnięte lasem, wznoszą się nad zielonym krajobrazem New Hampshire.  Jedynie kopuła szczytowa pozostaje naga. Wysokość zaledwie 1917 m n.p.m. A największa zmienność pogody na świecie.

Ekstremalna pogoda

Chociaż Mount Washington znajduje się w New Hampshire, w strefie klimatu umiarkowanego w Nowej Anglii, a jego szerokość geograficzna jest porównywalna z Hiszpanią, bardzo często panują na nim ekstremalne warunki pogodowe, podobne do tych w Arktyce, od burz lodowych do nieznośnie zimnej pogody. A to dlatego, że leży na drodze spotkania kilku frontów burzowych przecinających Amerykę Północną. Pogoda jest tak szalona, że stacja meteorologiczna na Mount Washington jest przytwierdzona do podłoża stalowymi linami, żeby nie odleciała z wiatrem. A na ścianie Mount Washington Observatory wisi informacja: "The Home of the World’s Worst Weather", czyli "Dom najgorszej pogody na świecie". 

Podmuchy wiatru o sile huraganu obserwuje się tutaj przeciętnie 110 dni w roku. A i temperatura daje do wiwatu. 16 stycznia 2004 r. urządzenia metereologiczne zarejestrowały na szczycie temperaturę -42 st. C i ciągły wiatr wiejący z prędkością 140,8 km/h, co dało odczuwalną temperaturę (tzw. chili) - 74,77 st. C. Temperatura powyżej 15 st. C występuje średnio przez 16 dni w roku, rekordową 22 st. C zanotowano 26 czerwca 2003.

Na szczycie zostały zanotowane 3 rekordy klimatyczne. 

  • największa prędkość wiatru (w porywie) – 103 m/s (370,8 km/h) – 12 kwietnia 1934 roku
  • największa średnia prędkość wiatru w ciągu 24 godzin – 23 m/s (82,8 km/h) – 12 kwietnia 1934 roku
  • największa średnia wieloletnia prędkość wiatru – 12,5 m/s (43,2 km/h) – 1934–1983.

 

Na Mount Washington zginęło ponad 150 osób

Mimo złej sławy i trudnych warunków atmosferycznych Mount Washington jest bardzo popularny wśród turystów, narciarzy i wspinaczy. Najlepszy okres na wejście na szczyt trwa od maja do października, choć często można się spodziewać silnych podmuchów wiatru i deszczu. Przy dobrej pogodzie latem trasa przypomina szlak na Kopę Kondracką w Tatrach lub Tarnicę w Bieszczadach.

To nieprawda, że wejście na szczyt z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych dozwolone jest tylko w miesiącach letnich. Nie wiem, skąd wzięła się ta informacja powtarzana w wielu miejscach w internecie. Mount Washington jest dostępny przez cały rok, o ile są sprzyjające warunki pogodowe (obserwatorium codzienna o 4.50 podaje aktualną prognozę). Sama weszłam na szczyt na początku marca. Było ciężko, zimno, wietrznie, na szczęście słonecznie. Po wyjściu z lasu drobinki lodu niesione przez wiatr niemal raniły twarz. Na szczycie nie dawało się stać bez trzymania za mur obserwatorium. A zdjęcie można było zrobić, siedząc na lodzie. Ale było warto.

Trzeba jednak mieć świadomość, że wejście na Mt Washington zimą jest wymagającą wyprawą. Niezbędne są raki i czekan, które pozwalają uniknąć upadku na twardym lodzie i śniegu, a także gogle narciarskie i kominiarka chroniące twarz przed lodowatym wiatrem i odmrożeniem, które jest bardzo realne przy zimnej lub wietrznej pogodzie. Jeśli nie masz wystarczającego doświadczenia górskiego, zaleca się wejście na szczyt z przewodnikiem. Przy padającym śniegu, silnym wietrze, mgle łatwo się zgubić na wielkim stoku, jeżeli nie potrafi się posługiwać kompasem lub GPS. Na tej górze od 1849 roku zginęło ponad 150 osób, głównie z hipotermii i wyczerpania.

Popularne szlaki

  • Tuckerman Ravine Trail – jeden z najkrótszych, najbardziej malowniczych i najpopularniejszych szlaków na szczyt
  • Lione Head – najpopularniejsza trasa zimą 
  • Huntington Ravine (Wąwóz Huntington) – oferuje trudne wędrówki, wspinanie po skałach i w lodzie, narciarstwo – uważany za jeden z dwóch najtrudniejszych szlaków turystycznych w Białych Górach, po dotarciu na górę wąwozu trzeba być przygotowanym na podmuchy wiatru, aby nie zostać dosłownie zrzuconym zgóry, co kiedyś miało miejsce.

 Najlepiej zdecydować się na wejście przy słonecznej pogodzie i niebyt silnym wietrze, bo widoki na okolice są piękne.

Mount Washington Cog Railway, czyli kolejką na szczyt

Na szczyt można wejść szlakiem turystycznym, wjechać samochodem (za opłatą) lub nadal czynną pierwszą na świecie kolejką zębatą. Malownicza przejażdżka pociągiem pozwala podziwiać widoki rozciągające się wzdłuż Białych Gór w New Hampshire. Mount Washington Cog Railway (kolejka zębata) to wyjątkowa atrakcja turystyczna. Przewozi chętnych nieprzerwanie od sierpnia 1868 roku. Pokonanie całej trasy zajmuje 65 minut w górę i 40 minut w dół.

Najstarsza na świecie kolejką zębata. Przewozi turystów od 1868 r.

Więcej o ciekawych miejscach, które warto zobaczyć.

Redakcja poleca

REKLAMA