Polacy depczą tę roślinę, zamiast zrywać i jeść. Jest kopalnią witaminy C i poprawia trawienie

Na spacerze po lesie warto patrzeć dokładnie pod nogi, bo można wypatrzeć tam wyjątkową roślinę, choć wyglądającą niepozornie. Szczawik zajęczy jest mylony z koniczyną, choć ma z nią niewiele wspólnego.

Szczawik zajęczy to cenna roślina lecznicza. Dodawaj ją do sałatki

Szczawik zajęczy (Oxalis acetosella), nazywany też zajęczą kapustą, to wieloletnia roślina należąca do rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). W Polsce występuje powszechnie. W ziołolecznictwie szczawik jest stosowany od dawna na różne dolegliwości, takie jak anemia, infekcje dróg oddechowych i gorączka.

Napar z tej rośliny ma dobroczynny wpływ na układ pokarmowy: łagodzi nudności i poprawia trawienie. Szczawik zajęczy działa też moczopędnie, dlatego sprawdzi się przy obrzękach. Tradycyjnie był stosowany w postaci płukanki, która dzięki działaniu przeciwzapalnemu pomagała przy takich stanach jak zapalenie gardła, zapalenie dziąseł i afty. Świeżo zerwane liście mogą być stosowane miejscowo na zmiany skórne, w tym owrzodzenia i czyraki.

Szczawik zajęczy to kopalnia witaminy C. Wspiera odporność. Po przechowaniu rośliny, np. w formie suszonej, można skorzystać z jej dobrodziejstwa w czasie sezonu infekcyjnego. Liście są zbierane wiosną i latem, a następnie suszone w przewiewnym i zacienionym miejscu.

Szczawik zajęczy jest jadalny. Młode listki rośliny są smacznym dodatkiem do sałatek, mięs oraz zup.

Szczawik zajęczy – na co uważać?

Istnieje kilka przeciwwskazań do jedzenia szczawika zajęczego. Są to choroby nerek i dróg moczowych oraz gruźlica. Roślina zawiera sporo szczawianów, które mogą powodować tworzenie się kamieni nerkowych. Należy unikać spożywania zbyt dużej ilości rośliny, ponieważ może wówczas działać toksycznie. Regularne jedzenie szczawika w nadmiarze przyczynia się do obniżenia przyswajania wapnia oraz może obciążać wątrobę i nerki.

Jak wygląda szczawik zajęczy? Miejsca występowania

Jest to niewielka roślina osiągająca wysokość do 15 cm. Szczawik zajęczy jest łudząco podobny do koniczyny, jednak są to dwie inne rośliny. Koniczyna w przeciwieństwie do szczawika ma liście odwrotnie jajowate z białą obwódką. Liście szczawika są odwrotnie sercowate. Różnią się też kwiatami. Szczawik ma białe drobne kwiatki składające się z 5 płatków z różowymi żyłkami. Znając te cechy, nie jest trudno odróżnić kończynę od leczniczej zajęczej kapusty.

Roślina występuje przede wszystkim w wilgotnych, cienistych lasach (mieszanych lub iglastych) i na wrzosowiskach.

Czytaj także:

• Bluszczyk kurdybanek wzmacnia odporność i poprawia koncentrację
• Tymianek to naturalny środek na kaszel
• Kurdybanek na odchudzanie – czy warto pić napar lub jeść to zioło, żeby schudnąć?