życie, z czego w nim mam zrezygnować bo nie daję rady

witam, chciałem się podzielić swoimi problemami życiowymi a was spytać czy warto tak jeszcze ciągnąć te życie i jak je zmienić i z czego zrezygnować aby odnowić szczęście w mej rodzinie. jestem żonaty od 10-u lat, od młodych lat pracuję w miarę ciężko, jak nie fizycznie to jakaś praca stresująca się trafi, pochodzę z rodziny robotniczej gdzie starczało pieniędzy od 1-ego do 10-ego, resztę miesiąca to pożyczki przez matkę aby znów do pierwszego dociągnąć. było nas 6-oro dzieci, więc o jakichś wakacjach, kupnie roweru itp było można pomażyć, ojciec pracował czasami całe dnie aby jakoś było i dociągnął do 55 lat i zmarł.
teraz do mnie, też zapierdzielam całe dnie, mam stałą pracę i dużo wolnych dni, więc mogę jeszcze dorobić, więc w domu jestem na 7 dni około od 48 godzin do nawet aż 72. w tym są wliczone oczywiście noce.Mam 2-kę dzieci jedno 9 lat i 1.5 roku, żona pracuje a z małą siedzi babcia która ma już dosyć. Mam kredyt, pobudowałem dom i każdy myśli że teraz to muszę zapierdzielać bo mi się domu chciało ale to nie prawda moim zdaniem, dom jest i mieszkam tylko wiadomo cały czas coś w nim do roboty jest.
teraz do sedna, z żoną podjęliśmy razem decyzję o domku a teraz mnie obwinia że to moja wina, wszystko moja, że ja chciałem domu teraz nie ma kto w nim robić, że mama musi z dzieckiem siedzieć a drugie to samo się wychowuje, jak to z babami jak to mówię bez obrazy dla innych. mało tego robię wszystko aby było lepiej, interesiki, uczenie się zawsze coś z tego mam, żonka łyka pieniądze, bo na wszystko potrzeba, nowe meble żelazko, odkurzacz, myjka ciśnieniowa, dzrzewko do ogrodu, ale ja nie muszę robić a ona ma w dupie moje pieniądze krzyczy w nerwach. ogólnie chyba za mało jeszcze przynoszę. ja już ogólnie nie daję rady i zamiast usłyszeć od żony jakieś dobre słówko to ona mnie dołuje i jeszcze mnie tu swoimi problemami zawala co ona ma w pracy i co mam zrobić jeszcze w domu, kiedy w końcu te klamki przykręcisz!!! słyszę od rana. jak sobie zrobię wolne czsami aby z małą posiedzieć to i tak nie posiedzę bo zawsze zadba o to abym sie nie nudził.BABA.ja z natury nie umię siedzieć w domu , jak jestem to muszę coś zrobić ale mam dość , chciałbym leżeć i iśc tylko do tej stałej pracy, z dzieckiem iść na lody, jechać z rodziną na wakacje itp. jestem tego zdania że nie wolno kosztem dzieci budować domu czy dorabiać się, trzeba z nimi przebywać i kochać i na wakacje jeździć, niestety od paru lat próbuję i nie mogę tego zorganizować. czasami przez toksycznych ludzi a ja nie umię odmawiać jak ktoś potrzebuje pomocy. później mam oczywiście kłótnie że pojechałem kumplowi pomóc, a jestem wyuczony w kilku zawodach, i jak coś robię to z pasją widzę w tym przyjemność, jestem ambitny i jak coś chce to osiągnę.
ogólnie to pracuję dorywczo w trzech zawodach, muszę chyba z czegoś zrezygnować ale już nie starczy mi na wakacje, a przecież to dla dzieci chcę zrezygnować i mojej baby,poradzicie jak sobie poradzić w tym zapedzonych czasach, gdzie człowiek musi tak tyrać. pozdrawiam Marcin