Wątpliwości przed ślubem - bardziej dla Pań POMOCY

Jesteśmy razem niecałe 1,5 roku za prawie 2 miesiące ma być ślub, ale coraz częściej pojawiają się u mnie wątpliwości czy aby na pewno tak ma być? Czy będzie jeszcze gorzej?

Obawy zaczęły się wraz ze spadkiem współżycia seksualnego. Przez pierwszy rok kochaliśmy się często, przynajmniej raz dziennie, czy byliśmy zmęczeni czy nie na to zawsze były chęci i czas wieczorem i co ważniejsze dbaliśmy o to obydwoje.
Wszystko zaczęło się jakieś 4 miesiące temu jak byłem bardzo przeziębiony i nie miałem po prostu siły na seks w takim tempie. Trwało to z mojej strony jakieś 2-3 tyg. gdzie kochaliśmy się 2 razy na tydzień, ale jak już wyzdrowiałem myślałem, że wszystko wróci do normy, ale niestety tak się nie stało.
Obecnie kochamy się średnio raz w tyg. przez 15-20 min z grą wstępną L Gdy zaczynam prosi byśmy przełożyli to na następny dzień, bo jest zmęczona, a jak nie zmęczona to boli brzuch, a jak nie to po prostu boli głowa. 10 min później już zazwyczaj śpi. Najbardziej ma ochotę ostatnio zaś zawsze wtedy gdy wiadomo że nic nie będzie bo akurat jesteśmy u znajomych, na zakupach itp. Po powrocie do domu lub wieczorem znowu zmęczenie, bóle itp. I nic, a jak już coś jest to jakość wykonania jest dość niska, nie martwi się już o mnie, o moje potrzeby tylko o siebie samą. Jak już dojdzie to aktywność spada na zasadzie: odrobić pańszczyznę i iść spać – tak bynajmniej ja to odczuwam.
Gdy próbuję porozmawiać dlaczego tak jest? Czy może już ją nie podniecam? Czy cokolwiek innego by zrozumieć jej postępowanie zawsze zamyka temat słowami „to przejściowe”, „co mam zrobić jak mnie boli głowa lub źle się czuję”, a jak przyprę bardziej do muru i wypadałoby coś odpowiedzieć innego to po prostu milczy.

Dziewczyny nie zrozumcie mnie źle, nie chodzi mi o to by było obowiązkowo raz czy dwa razy dziennie i koniec, tylko nie wiem po prostu co robić. Dla mnie seks jest ważny, ale nie na zasadzie włożyć wyjąć i finish tylko jakość. Dbam o potrzeby osoby którą kocham, ale mam też swoje. Zaczyna mi to przypominać mój poprzedni związek który trwał 9 lat i zaczął się kończyć po prostu przez brak seksu. Najpierw ona nie miała ochoty, była zmęczona itp. Po pewnym czasie znudziło mi się robić podchody, rozmowy i dałem sobie spokój, więc sex później już był raz na 2 tyg, później raz na miesiąc, a później już mi nie zależało na tym kiedy będzie i czy w ogóle będzie, ale nigdy nie potrafiłem się z tym pogodzić. Byłem i byłem lojalny, choć nieszczęśliwy z tego powodu i któregoś dnia się to skończyło wszystko.
Teraz nie chce robić powtórki z rozrywki, może to i przejściowe, ale z drugiej strony daje do myślenia też to że tak szybko w tym temacie skrzydełka opadły mojej ukochanej i to mnie przeraża coraz bardziej no i ślub który bierzemy za 7 tyg. I te wątpliwości.

Być może chciałem się tylko wygadać, ale powiedzcie czy to normalne? Czy u was tez tak szybko się pewne rzeczy pokończyły? Czy moje obawy są uzasadnione, czy po prostu ja bóg wie czego chce?