Satysfakcja

4 lata temu zakonczyl sie moj 2 letni zwazek bardzo emocjonalnie. On zerwal, wyprowadzil sie a pozniej praktycznie bawil sie moimi uczuciami, nie chcial byc ze mna ale jednak postanowil trzymac mnie blisko siebie. Ja po pol roku poznalam kogos okazalo sie ze to bylo to, nie chcialam ranic mojej nowej milosci i za jego plecami kontaktowac sie z bylym. Uczucia do bylego wciaz jakies iskrzyly ale zranil mnie za mocno i nie potrafilam mu juz wybaczyc nawet kiedy on chcial, zdecydowalam, ze mam dosc takiego traktowania. Wybralam nowa milosc a ze stara skonczylam kontakt zmienilam numer. Z nowa miloscia nawet przeprowadzilam sie do jego kraju. Mowiac zegnaj do starej milosci mialam na mysli na zawsze, ale nie przewidzialam tych portalow typu nasza-klasa i w moim przypadku mam na mysli Facebook. No i moja stara milosc mnie odnalazala, pare dni temu nie powiem towarzyszyly temu jakies emocje po 4 latach, moze tylko ciekawosc. Zaakceptowalam z satysfakcja i pozwolilam starej milosci pogladac nasze wspolne zdjecia z nowa miloscia, poczytac o naszych planach. Troche dziwne uczucie, za niedlugo wkleje moje zdjecia slubne. W zasadzie chodzi mi o to, ze mowiac zegnaj czlowiek mysli ze to na zawsze ale teraz przez te wszytskie portale juz takie cos nie istnieje teraz moja stara milosc bedzie ogladac moje zdjecia slubne w bialej sukni a mi z tym nawet dobrze, az nawet odczuwam satysfakcje. Czy to nie jest dziwne ? Bedziemy sie starzec kolo siebie i ogladac zdjecia naszych dzieci i ogolnie sledzic nasze zycie. Chociaz stara milosc mieszka w NY a ja w Skandynawi.