Przyjaźń damsko-męska

kobiety to naiwne stworzenia...dobre :) my mężczyźni moglibyśmy się uczyć wiekami od was tej gry, zwanej miłością i bylibyśmy dopiero w 4 lidze... a jeżeli chodzi o temat, to taka przyjaźń jest możliwa, jednak nigdy nie można wyeliminować seksualnego napięcia...najzdrowszą sytuacją jest, według mnie, jeżeli obie strony zdają sobie z tego sprawę, a jednak coś je powstrzymuje... ja na ten przykład mam świetną koleżankę, która tak się złożyła, jest dziewczyną mojego najlepszego kumpla, nigdy więc między nami do niczego nie dojdzie, ale nie ukrywamy, że napięcie jest... tak jesteśmy stworzeni, i mężczyźni i kobiety, są stworzeniami seksualnymi i ten rodzaj magnetyzmu, w zamkniętych kręgach zawsze będzie występował... co do związków zrodzonych z przyjaźni...hmmm, nie wróżę im dobrze, z doświadczenie wiem, że namiętne związki zaczynają się namiętnie.
GS

Przyjaźń damsko-męska na pewno jest możliwa, bo - do diaska - nie wszystko i nie wszystkim na tym świecie kręci się dookoła seksu. Oczywiście, przyjaźń to też forma miłości - więc do fizyczności niedaleko, ale wcale nie koniecznie trzeba do niej zdążać.

Poza tym, udany związek musi być oparty, albo zawierać w sobie przyjaźń.

Ale to właśnie miłość, nie seks, jest najpoważniejszym zagrożeniem dla tego typu przyjaźni. Ja wierzę w damsko-męską przyjaźń tylko w związkach/mażeństwach.

Rosaliora masz racje ja mam kolegeod sześciu lat oboje mamy drugie połówki ale czasem rozmowa staje sie sliska nie mozna tak d konca przyjaźnic sie z facetem

Dziewczyny macie szczęście, ze macie oddanych przyjaciół panów, tylko przyjaciół, a jeszcze gdy partner taką przyjaźń akceptuje, to szczęście podwójne, szanujecie to

Występuje tylko w jednym przypadku. Gdy kobieta jest lesbijką a mężczyzna gejem:p

wiolka225 napisal(a):

Występuje tylko w jednym przypadku. Gdy kobieta jest lesbijką a mężczyzna gejem:p

nie zgadzam się... przynajmniej w moim przypadku przyjaźń taka się zdarzyła i dlatego zawsze będę się upierać przy tym, że taka przyjaźń istnieje :P my przyjaźniliśmy się przez kilka lat, każde z nas było samotne i mimo to do niczego więcej między nami nie doszło, później ja poznałam swoją drugą połowę, on poznał swoją jakiś czas później i nadal się przyjaźnimy :) rzadziej się teraz co prawda widujemy, ale i tak wiem, że zawsze mogę liczyć na mojego przyjaciela :)

Przyjaźń w ogóle pojawia się już coraz rzadziej wręcz prawie się nie zdarza. Nie ma przyjaźni damsko-męskiej.Nawet jeśli nastąpi coś na kształt zażyłości to w chwilach kryzysowych albo nic z tego nie zostaje ,albo kończy się sexem i kacem moralnym.
Pozdrawiam nika

Zgadzam się, również według mnie jeśli jest to relacja między osobami hetero to przyjaźń nie jest możliwa. Zawsze któraś strona pójdzie poziom wyżej. Jedyny wyjątek to wtedy kiedy facet jest gejem :)

No ja do końca się nie zgadzam. Sama mam przyjaciela, który jest nim już od dziesięciu lat i nigdy do niczego nie doszło, a wiem, że zawsze mogę na niego liczyć, jak i on na mnie(Dla sprostowania:on nie jest gejem, ja nie jestem lesbijką;p). Wierzę w taką przyjaźń, chociaż takie coś to chyba jednak wyjątek od reguły.

mattina napisal(a):

Zgadzam się, również według mnie jeśli jest to relacja między osobami hetero to przyjaźń nie jest możliwa. Zawsze któraś strona pójdzie poziom wyżej. Jedyny wyjątek to wtedy kiedy facet jest gejem :)

Ja się absolutnie nie zgadzam, wierzę w przyjaźń między kobietą a mężczyzną, orientacja seksualna nie ma tu znaczenia, sama mam przyjaciela, z którym jestem blisko, ale nie ma tego "czegoś więcej", więc wszystko układa się jak w klasycznej przyjaźni ;).

Nigdy nie będzie to bliska przyjaźn, którą może zapewnic Ci najbliższa przyjaciółka, ale bliski kolega, z którym możesz się dzielic zmartwieniami na temat płci przeciwnej. Ciekawie jest porównac obie perspektywy i spojrzec na problem z męskiej strony.