pragnienie bliskości cielesnej

Witam, po raz kolejny już z resztą :) Jestem jeszcze młody i nie mam zbyt wiele doświadczenia w tych sprawach, jak i w ogóle doświadczenia życiowego. Moja umiejętność rozumienia kobiet też jest niewielka ;) Jednak mam swój rozum i staram się go używać. I powiem Tobie jedno: daj spokój tej kobiecie. Czytałem już wiele Twoich postów, nie wiem dlaczego, ale jakoś zwróciły moją uwagę. I widzę, że ona traktuje Cię jak poduszkę do której może się wypłakać, jak chusteczkę w którą może się wysmarkać. I z przykrością muszę stwierdzić, że nic więcej. Widzę, że prubujesz interpretować każde jej zachowanie, każdy jej najdrobniejszy gest. Chciałbyś się przekonać, że ona próbuje dać Ci do zrozumienia, że może jednak macie szansę być razem. Próbujesz sprostać jej wymaganiom, jej zachciankom. Moim zdaniem to na nic. Bo nawet jeśli będziecie razem, to nie wiem czy ona Cię jeszcze pokocha. Już kiedyś o tym pisałem, ale bycie z kimś z litości nie daje szczęścia nikomu, a miłości jednej osoby dla dwojga i tak nie wystarczy.
Moja rada: odpuść sobie. Szkoda zdrowia, energii, którą mógłbyś poświęcić komuś innemu, kto będzie w stanie to docenić. Na pewno to będzie trudne, ale wydaje mi się, że na dłuższą metę to raczej przyniesie pozytywne rezultaty. Życzę powodzenia i pozdrawiam ;)

Numb napisal(a):

Ona zastrzegła że to nie uczucie ale pożądanie, ale jakoś nie klei mi sie to

Mi też się "nie klei", ale z innych powodów - skoro wcześniej spotykaliście się tyle czasu, to czemu dopiero teraz nagle zaczęła Cię pożądać? Wcześniej jakoś nie dążyła do aż takiego zbliżenia.
No i to wiele wyjaśnia:

Numb napisal(a):

teraz już ochłonęła

Czyli to był raczej taki zryw wywołany złamaniem serca przez innego... Chciała odreagować, była zagubiona - różne pomysły wtedy strzelają do głowy
To przykre, bo teraz Ty się męczysz w tej sytuacji, skoro nadal ją kochasz. A raczej nie zapowiada się, żeby miało "coś" z tego być...

pewnie najlepiej to zrezygnować.... to proste i już
mi sie nie śpieszy nigdzie, z zwiazki na zasadzie nie ta tylko inna mnie nie interesuja bo bede myslal o tej

zreszta znam takich co czekali 3, 5, 7, lat i doczekali sie i sa w szcześliwych małżeństwach.

nic nie trace czekając, wiele moge zyskać trwając

ja mam marzenia i dążę do ich realizacji, jeśli uważacie że jestem naiwny wasza sprawa

Owszem, masz rację. Masz prawo mieć swoje zdanie, masz prawo postępować wedługo własnego uznania i przeżyć życie po swojemu. I ja to szanuję. Pytałeś nas o zdanie, to je wyraziliśmy, napisaliśmy co myślimy i jakie są nasze rady.

Moim zdaniem Ty jednak szukasz poparcia dla tego co robisz, chciałbyś usłyszeć (przeczytać), że jednak warto czekać, starać się i że kiedyś Twój wysiłek zostanie wynagrodzony. Tylko że sytuacja, którą nam przedstawiłeś, niestety nie wydaje się zmierzać ku pomyślnemu końcowi.

Mimo wszystko życzę powodzenia i pozdrawiam :)

Numb napisal(a):

ja mam marzenia i dążę do ich realizacji, jeśli uważacie że jestem naiwny wasza sprawa

Nie uważam, że jesteś naiwny, po prostu wiem z własnego doświadczenia, że czasem nie warto czekać... Znam facetów, którzy czekali po 3-4 lata i się nie doczekali, a ile wycierpieli przy tym. A potem odpuścili, dali szansę czemuś nowemu i są w szczęśliwych związkach. Natomiast nie znam ani jednego takiego, który czekał latami i w końcu się doczekał. Widać mamy różne doświadczenia

Pytałeś o nasze zdanie, napisaliśmy Ci je... ale nie musisz się od razu oburzać dlatego, że nie jest to to, co chciałeś usłyszeć. Widać, że masz własne zdanie na temat tej sytuacji i dawno już postanowiłeś, co zrobisz - więc właściwie czego oczekiwałeś od forumowiczów?

mam doswiadczenia odwrotne moze odosobnione ale mam

i naprawde nie cierpie tylko troche, jak ktos pojawi sie na mojej drodze inny nie bede sie bronil...

czego oczekiwalem? waszego zdania i troche wiary ale ja troche zartem do teg opodchodze wiec nie ma co sie obruszac