Pomocy...

Witam szukam pomocy... Mam 21 lat, byłem z dziewczyną prawie 3 lata. Jednak ostatnie pół roku zachowywałem się jak dupek, byłem bardzo pasywny. Nie wiem z czego to wynikało, czy ztego, że spocząłem na lauach czy jeszcze coś innego.. nie wiem. Dziewczyna podejmowała walkę a ja zawsze mówiłem, że samo minie. W końcu się rozstaliśmy a ja nie zrobiłem nic. Wiem, że mnie strasznie kochała, ja ją zresztą też... :/. Po miesiącu to co dojrzewało we mnie przez te 3 lata wybuchło, zrozumiałem, że mogę dla niej wszystko robić! Zalezy mi na niej i wiem że to jest coś co trafia się tylko raz. Kocham ją najbardziej na świecie i zależy mi na jej powrocie. Nie chcę tego "z samotności" bo wiem, że ja nie chcę jakiejś tam dziewczyny... tylko tą jedną konkretną! Spotkaliśmy się i wyznałem jej to. Powiedziała, że poznała kogoś. Ten ktoś twierdzi, że ją kocha, związali się ze sobą. Ona mówi, że to nie jest miłośc z jej strtony, ale "zakochanie", że daje jej oparcie, jest troskliwy.. słowem, to czego ja jej nie dawałem. Ale powiedziała że nie wie co zrobić w tej sytuacji, że musi sobie wszystko poukładać. Przez nastepne kilka dni bardzo naciskałem, tak, że oboje płakaliśmy do słuchawek telefonów i przed komputerami, w końcu powiedziała że nie może teraz wszystkiego rzucić kiedy ma okazję ułożyć sobie życie. No i nie może zranić tak brutalnie tamtego faceta. Przyjaciółka mówi mi, że trzeba czasu, że możesz odmieni się jej wszystko, żebym czekał. Ja jednak boję się, że z czasem oni będą się coraz bardziej przybliżać a Ona będzie się ode mnie oddalać z każdym dniem. Co myślicie, mozliwe jest, że kiedyś wróci do mnie? Mozliwa jest taka odmiana? Wiem, że ja będe czekał na nią... bo strasznie ją kocham i nie wyobrażam sobie życia bez niej, chcę ją uszczęśliwiać na każdym kroku i będe czekał tyle ile to konieczne... ale powiedzcie mi czy widzicie jakiś sens tego czekania...? To tak strasznie boli... :/