Okazywanie uczuć

Witam wszystkich serdecznie i - z tego, co zdążyłem zauważyć - jak większość proszę o dobrą radę. Postaram się pokrótce scharakteryzować mój problem, który choć bardzo prozaiczny skutecznie "psuje" mi życie - dla Was może to być aż dziwne, ale tak już mam ;)

Mianowicie chodzi o brak łatwości okazywania uczuć, brak tej zdolności, która sprawia, że dziewczyny wiedzą, że potencjalnie może chodzić o coś więcej, a nie o zwykłe rozmowy znajomych z uczelni czy też czysto koleżeńskie relacje na innych płaszczyznach. Nie potrafię sprawić, by ta druga osoba nie zakwalifikowała mnie z marszu jako znajomego/kandydata na przyjaciela.

Przez długi czas szukałem przyczyny w sobie - w swoim wyglądzie, zachowaniu etc. Ale to nie tak. Jestem raczej dość przystojny, wiem jak rozbawić płeć piękną i często to praktykuję, wiem że dziewczyny czują się dobrze w moim towarzystwie. Odnoszę sukcesy na uczelni, mam szerokie i niecodzienne zainteresowania... no i zdanie na każdy temat - tak więc trudno się ze mną nudzić. Trudno jest też pisać o sobie, zwłaszcza tylko dobre rzeczy, ale chciałbym Wam pokazać - iż mimo gładkiego raczej wyglądu (a wiemy, że nie on tak naprawdę się liczy - na dłuższą metę), poczucia humoru, ciekawego życia i wygadania - nie potrafię się z nikim związać. Nie mam pojęcia jak to zrobić, brak mi intuicji... Do tej pory poważnym uczuciem obdarzyłem jedną osobę, a jestem dwudziestoparoletnim studentem. Niestety nic nie wyszło, choć osoba ta w pewnym momencie szukała u mnie oznak zainteresowania i ich nie znalazła... ja zaś bałem się, że moje zainteresowanie jest aż nazbyt czytelne i nachalne... Od tego momentu inaczej patrzę na to jak okazuję uczucia - chyba wcale tego nie robię.

Widząc wszędzie wokół szczęśliwe pary trudno być ciągle samotnym... co robić?