ogien i woda.....a 2 ognie???

ja jestem choleryczką i mój ojciec (wprawdzie to nie związek, ale najpierw o tym układzie wspomnę) i tu nie ma "przeproś", tzn kłócimy się i to ostro, awantury słyszy podejrzewam pół bloku, każde chce przekonać do swojego, jest uparte i jest źle w skrócie mówiąc. Jak wspomniałam, ja jestem choleryczką... mój chłopak jest no hmm uparty, też dąży do postawienia na swoim, mamy bardzo różne poglądy. właśnie ostatnio też była "kłótnia" w pewnej sprawie, oboje się wkurzyliśmy, skończyliśmy rozmowę nieodzywając się do siebie. Wtedy odczekujemy trochę aż emocje opadną (u mnie w porywach do pół godzinki wystarcza często) i szukamy "złotego środka". Każde porozumienie traktujemy jak sukces i to nas jeszcze bardziej zbliża do siebie :) ale tu jest też z mojej strony różnica, bo ja ogólnie jestem osobą, która musi na swoim postawić i jak ma swoje zdanie to po trupach dąży do jego udwodnienia. Nawet jak nie mam racji to na ogół naciągam fakty, co wiem, że nie jest dobre. Ale przy chłopaku jakoś potrafię czasem oddać mu pałeczkę i ok, niech będzie jego. Z ojcem napewno bym tak nie zrobiła. Tak więc w skrócie mówiąc po prostu idziemy na kompromis i potrafimy uznać wolę czy rację tej drugiej osoby w związku :)

vanilla, rozumiem ze emocje opadły szybko (30 min) wiec pewnie nie było to nic az tak powaznego?
Mnie bardziej interesuja sytuacje kiedy juz nie potraficie normalnie rozmawiac i kazda rozmowa to potyczka. Kiedy kazdy ma swoje zdanie i nie potrafi go zmienic, bo zdanie drugiego kompletnie sie z nim kłóci...kiedy w głowie w ułamku sekundy pojawiaja sie miliardy myśli i pytan które nie wiesz jak wyrazic bo masz powazne watpliwosci czy nie wywoła to kolejnego wybuchu.
Byłas kiedys w takiej sytuacji??

no z obecnym chłopakiem nie... jesteśmy ze sobą za krótko, jeszcze uczucie bierze górę i nie mamy aż takich konfliktów. Z poprzednim chłopakiem miałam pod koniec tak, że praktycznie non stop były kłótnie, jakieś fochy itp, ale to nie wynikało z różnic poglądów (bo on był bardzo spokojny, pokojowy i zawsze udawało mi się postawić na swoim), ale chyba właśnie z braku jego "postawienia się" przeciwko mnie. Za spokojnie było z jego strony, a ja zaś prowokowałam trochę nieświadomie kłótnie, więc jak widzisz piszę o tym związku z w czasie przeszłym. Mi emocje ogólnie szybko opadają, mam to po tatusiu, jak się wkurzę to lepiej uciekać przede mną ale szybko mi to mija już po zakończeniu sporu :) co do ważności sprawy, to też kwestia co kto za ważne uważa, może faktycznie jakaś mega poważna sprawa to nie była, ale widać wystarczyła do małej kłótni :P

Po wybuchu kłótni najlepiej ochłonąć ,przeczekać i uspokoić się lub zakończyć namiętnym pocałunkiem i... ; >

Jak ze sobą rozmawiać? może pisząc listy na komputerze? można wszystko przemyśleć i popoprawiać przy nagłym przypływie emocji.

A jak sie godzić? Zacytuję zdanie z książki "żremy sie ostro i pieprzymy ostro" ; >

napisal(a):

namiętnym pocałunkiem i...

szczerze mówiąc w czasie kłótni nie mam ochoty na seks :P

no bo nie ma jednego uniwersalnego sposobu dla wszystkich ; > chociaż...kiedyś możesz spróbowac sie nakręcić i może nie będzie tak źle ; D

hm cóż, może się skuszę jeśli awantura nie będzie zbyt poważna ;)