Nie udana próba

Witam!

Od czego zacząć. Wyobraźnie pierwszego razu zwłaszcza u kobiet jest ubarwione i figle lepsze niż a scenach w filmach... A ja cóż, może jestem akurat tym wyjątkiem, co dosłownie wszystko wyszło nie jak powinno być. Mój partner starszy o ponad 5 lat ode mnie ( ja 18) i mój pierwszy raz. Po 1. Problemy z nałożenie prezerwatywy. 2. ( Nazwę to gruboskórnie) z trafieniem i na końcu nie całych 10 minutach było, bo wszystkim, co ja mówię krócej. Nie chce się żalić, znać przyczyn ( chyba jest znam – brak długo partnerki przez niego/ stres, że nie sprosta moim oczekiwaną/ chyba za dużo pieszczot w miedzy czasie). Problem polega na tym, że jemu się dosłownie ręce trzęsły przy nakładaniu zabezpieczenia. A po stosunku.. Zamilkł na jakaś godzinę, nie reagowała no moje przymilanie się. (Fakt, faktem rozczarowana była, ale nie okazywałam tego) Mówienie, że nic się nie stało. Że zawsze można poćwiczyć itp. Nie przyniosło efektu. Po godzinie powiedział, że jest mu wstyd i głupio za siebie. Że bał się, iż tak będzie i się stało. Że dał plamę i mnie przeprasza. Na koniec dnia, zaczął w sumie próbować. I dać mi do zrozumienia, że chce spróbować jeszcze raz. Ale dla mnie wydało się to sztuczne i przysłowiowe chwytanie brzytwy. :729:

Zatem, w czym problem? Chciałabym wiedzieć, co robić/ jak zachować się w podobnej sytuacji. I jak rozładować jego stres, a w razie jak nie wyjdzie to mu uświadomić, że nic się nie stało. Bo jakoś moje słowa do niego nie docierają...
:712:

Pozdrawiam