'nie robię nic złego'...?

Witam!
Jakiś czas temu rozmawiałam ze znajomym, pytając jak tam mu się układa, czy się z kimś spotyka itd... Odpowiedział, że poznał ostatnio dziewczynę, która za nim szaleje... No ale ma chłopaka... Więc ja sobie pomyślałam, że gadają sobie, flirtują i na tym się kończy. Pomyślałam, że dziwna ta dziewczyna, no ale znam wiele takich. Jednak po chwili rozmowy okazało się, że na rozmowach się nie kończy. Mówił - Z DUMĄ - że ostatnio chciała seksu, a on jej to dał. Czuł się dumny, że dziewczyna, która ma faceta, chciała tego z nim... Mnie w tym momencie zatkało... Jedyne, co mogłam powiedzieć to: ja bym tak nie mogła. Zapytał więc na czyim miejscu. Na to ja natulanie, że ani na jej (skoro ma kogoś!), ani na jego! On zdziwiony powiedział, że na jej to rozumie-bo to zdrada, ale zupełnie nie rozumie mnie, dlaczego ja uważam, że on robi źle.. Próbowałam mu wytłumaczyć, że niechciałby na pewno, żeby jego dziewczyna jemu takie rzeczy robiła... Że może męska solidarność, że 'nie rób drugiemu co tobie niemiłe'. Nic nie pomagało. On uważa, że wszystko jest ok i nie robi nic złego.
Zastanawiam się więc, czy to ja mam jakieś nietypowe zasady? Może jestem zbyt staroświecka...? hmmm