Maruda

Wiesz mój też się skarży, że ciągle narzekam, razej tak było kiedyś, teraz staram się być częściej uśmiechnietą i w ogóle inaczej patrzę na świat, więc może Ty też powinnas bardziej się wyluzować, optymistycznie patrzeć na świat.

A ja uważam że nie masz sie co zmieniać. Swoją drogą chciałbym ci tu powiedzieć (ALE NIE STRASZYĆ!!!!!!!!!!!!!) ŻE TO JEST CHOROBA TE TWOJE BIEGUNKI I PRAWDOPODOBNIE MASZ ZESPÓŁ JELITA WRAŻLIWEGPO. TO BRZMI BARDZO NIEWINNIE, AE MOŻE NIEŚC ZA SOBĄ DOŚC POWAŻNE KONSEKWENCJE- nie chcę pisac jakie.
Po pierwsze idź do lekarza i zbadaj to - naprawde. Nie wmawiaj sobie że to normalne!!!!!!!!!!
Uwierz mi- odsoba z mojego otoczenia też miała taki problem. Chwilami było cięzko ale jakoś sie z tym uporała. Tak więc idź do lekarz.
Po drugie, wracając do twojego pytania i smutku który masz w sobie to ja osobiście uważam że jest on całkowiecie usprawiedliwiony i masz prawo sie tak czuć. Może rzeczywiście czasem sobie troche za duzo ponarzekasz, ale to nie zmienia faktu że on nie powienien sie z ciebie nasmiewać, a tym bardziej bagatelizować i dawac odczuc ze nic go nie bchodzi. Uważam że taka postawa już o czyms swiadczy i uwazam że to nie jest odpowiedni chlopak dla Ciebie. Jak mi sie wydaje jestes mądra i uczucową , wrazliwą dziewczyną. I nie musisz byc z kims tak gruboskórnym i nieczułym który bagatelizuje TWOJE NAPRAWDE POWZNE PROBLEMY.

Moja dziewczyna narzeka i moja mam narzeka i moja była narzekała i babcia jak ją widzę raz na rok też narzeka. Ja tam przymykam oko na narzekanie i jest po kłopocie. Czasami mam ochotę powiedzieć: ale ty się czepiasz! Czy coś w tym stylu. Ale zaraz myślę sobie( tak tak myślę zanim powiem) e tam nie ponarzeka mi to nie przeszkadza. I nic nie mówię. Oczywiście narzekanie na to że zostawiłem ciuchy plecak i buty na środku pokoju przyjmuje z wzrokiem wbitym w ziemie i zaraz wszystko sprzątam żeby nie było ze olewam.

Ale my kobietki chyba tak mamy... dla mnie tez moj facet zwracał wiecznie uewgę,
ze narzekam,
że skończyłam prace o 20,że ładną pogodę mamy,że deszcz przyjemnie pada,
że pani w sklepie miala niewyraźna minę,że nie miałam czasu by ułożyć dzisiaj dobrze włosy,ze w pracy zrobiłm więcej niż powinnam,
ze jakiś dziadzio wyskoczył mi dzisiaj gdy jechałam samochodem...

niby wszystko co powiem to narzekanie...z czasem się wkurzylam i przestałam mu mówić o wielu sprawach,o tym jak mi minął dzień...było mi przykro wiec wole wygadac się przyjaciółce,która wszystkiego wysłucha i jeszcze doda komentarz...a On niech spada nie chce to nie, tylko niech pozniej nie czepia się,ze nie chce mu mowić o wszystkim...


głowa do góry=) lepiej powiedz niektóry rzeczy sobie przed lustrem

Pozdrawiam