Długi związek.

Jestem z dziewczyną od prawie 4 lat. Wcześniej była moją przyjaciółką przez prawie 5 lat. Oświadczyłem się jej i planowaliśmy ślub, ale kilka miesięcy temu Zaczęła mi robić wyrzuty, że nie zabieram jej na dyskoteki, że powinienem odczytać po tylu latach co ona czuje i co chce. Wtedy zrobiliśmy przerwę na 2 dni, ale potem sama do mnie przyszła z łzami w oczach. W sumie to ja też do nie wyszedłem i tak się spotkaliśmy, ale jakby coś było inaczej. Zaczęła wychodzić ze znajomymi i nie chciała mnie zabierać, a jak ja coś planowałem to w ostatniej chwili mówiła, że nie chce jej się, albo ma dużo roboty, etc. Ja jednak pracowałem, a ona została w domu przez wakacje i wtedy chyba przeszła załamanie. Ale jak wakacje się skończyły to zamieszkaliśmy razem. Niestety druga para, z którą wynajmujemy mieszkanie strasznie się odcina a my potrzebujemy rozmów i kontaktu. Ja pracuję na zmiany i długo mnie nie ma w domu, ona studiuje. Przygotowywaliśmy się do ślubu, mamy wszystko ustawione i w ogóle suknię ślubną. Ale nagle jakby jej przeszło. Powiedziała, że już tego nie czuje. Tych emocji związanych ze ślubem. Ciągle utrzymuje, że mnie kocha, ale brakuje nam już tego czegoś. To prawda, że uspokoił się nasz związek, ale nie umarł. Powiedziała, że nie będzie mi powtarzać, co mam zrobić bo ja powinienem wiedzieć. Ja chcę być z nią. Boję się ją stracić, ale nie będę z nią na siłę. Często porusza temat naszych uczuć, że nie są takie same, że się zmieniliśmy. Czasem pyta, czy myślałem o kimś innym, czy ją kocham, czy myślałem o naszym rozstaniu, ale nie mówi mi co tak na prawdę chce. Co o tym myślicie?