Ciężki okres w życiu faceta=ciężki klimat w zwiąku?

Witam! Jestem tu nowa i mam nadzieję nie pomyliłam działów ;). Szukam porady i obiektywnego spojrzenia na moją sytuację.
Ale do rzeczy. Od trzech miesięcy spotykam się z facetem. Na początku nie bardzo wiedziałam czego chcę a nawet byłam bardziej na nie. D... to nie mój książe z bajki ale był i się starał i teraz wiem, że chcę z nim być. Jemu od początku zależało na mnie i nawet sam mi to powiedział,a ja nie mam serca mu powiedzieć że go nie chciałam. No ale nie w tym rzecz... Otóż mój luby jest tak jak i ja po ciężkim związku. Ja zostałam porzucona dla innej, a potem wykorzystywana przez byłego pod pozorem przyjaźni. D... miał zaborczą dziewczynę, która zabraniała mu wszystkiego a już kontaktów z innymi laskami pod groźbą śmierci niemal. A D... ma prawie same przyjaciółki. No ale senk tym, że wczoraj wynikł między nami konflikt poglądów. Ja mam już 24 lata, kończę studia i jasne jest dla mnie że szukam poważnego związku. D... nie wie czy się jeszcze kiedyś zakocha a już żona to musi być ideał... no ok, jesteśmy ze sobą 3 miechy to z tymi deklaracjami mi się nie spieszy bo co ma być to będzie ale martwi mnie taki trochę brak perspektyw. Poza tym od 2 mieś sypiamy ze sobą i nie chciałabym byc tylko zabawką... Potem wynikła kwestia granicy dochowania wierności. I tu już klops... Mój luby uważa, że jak pójdzie do klubu to może tańczyć z obcymi laskami(tylko bez macania, całowania itp...) a ja mam na tym punkcie fioła bo wiem po co laski chodzą do klubu, i to co najważniejsze zostałam porzucona dla właśnie takiej koleżanki poznanej w klubie... Stwierdził więc, że albo któreś z nas się ugnie(z ukierunkowaniem na mnie) albo się bedziemy musieli rozejść. No łzy mi w oczach stanęły... Ale ok, odeszliśmy od tematu i nawet miło było i nagle jakby w niego coś wstąpiło... zachowywał się dziwnie, no niby zawsze był trochę szalony, taki narwany głupol ;) ale tym razem to nabrało 10razy większej siły :/. Jja nie mieszkam sama a jego wygłupy niosły się po całym bloku... Moje prośby na nic się zdały a próbowałam najpierw zaczepnie go uspokoić, aż się wkurzyłam i zapytałam co chce mi udowodnić takim zachowaniem... To się uczepił, że nic mi się nie podoba,że jak smutny to źle, szalejący to źle... Wiem,że chciał odreagować (tym się uspokajam). Szuka pracy ale nie może jej od 1,5mieś znaleźć. Przyjaciele go ostatnio też zawiedli ale ja się wystraszyłam jego zachowania. Jestem spokojną osobą, może nawet aż za bardzo... Jego zachowanie odebrałam jako próbę udowodnienia mi, że mam sobie może spokój z nim dać czy coś... Tytułem wyjaśnienia, ja w styczniu przeżyłam ciężkie załamanie nerwowe. Raz nie wyjaśniona sprawa z byłym, dwa spotkałam faceta który po pijaku urządził mi mega awanturę i uderzył w twarz :/. Gwałtowne zachowanie mojego lubego bardzo mnie zabolało bo nie rozumiem czemu się taki zrobił... Wiem, że nie można być dla się całyczas takim słodko-pierdzącym. Ale D... ostatnio jest taki jakiś "nie swój"... Ja czuję jego frustrację i nie wiem czy chodzi o mnie (aniołem nie jestem i też bywam mega upierdliwa) czy o sytuację jaką ma. Ja za chwile wyjadę na wakacje, oddzieli nas 100km. Tak mnie jak i jego to smuci. Mnie tym bardziej, że teraz tak się zachowuje, a ja to wszystko interpretuję jako chłód i objaw tego, że ma mnie dość... Hehe, jak się to czyta to chyba nie dziwota, że można mieć mnie dość....

Trochę mi to chaotycznie wyszło ale martwię się, jestem panikarą a, że zaczyna mi zależeć to mam wrażenie że świat mi się na głowę wali.

Czekam na słowa zrozumienia, ochrzan czy cokolwiek ;). Będę ogromnie wdzięczna za każdą odpowiedź.