Chyba troszkę niezreczna sytuacja

Mam problem podobny do wczesniej tutaj omawianych, ale jednak troche inny.

Jakies poł roku temu poznałem pewna dziewczyne. Razem pracujemy. Od pewnego czasu z Jej strony zaczeły sie pojawiac oznaki zaintersowania moją osobą. Na poczatku udawełem, ze ich nie zauwazam itp. Jednak z czasem stały się one coraz bardziej dobitne. Prawde jest to, ze dziewczyna mi sie podoba, swietnie sie dogadujemy, mamy ze soba bardzo dobry kontakt.
Owe podchody trwały jakis czas, az przerodziły sie w cos wiecej. Nie byloby w tym nic dziwnego gdyby nie to, ze ona jest juz w zwiazku od kilku lat jak twierdzi. Znalazłem sie w bardzo glupiej sytuacji, gdyż zupełnie nieswiadomie mam wrazenie, ze ja w sobie rozkochałem. Niedawno, przyznała mi się, ze obserwowała mnie od pierwszego dnia w pracy. Nie wiem co robić, poniewaz z jednej strony z dnia na dzień również czuje, ze moje uczucia do niej sa coraz wieksze, ale z drugiej zdaje sobie sprawe, ze tak nie mozna. Sytuacja rozwija sie dosyc szybko, łacznie z tym, ze ona oczekuje, zebym byl tylko Jej itp. Tylko jak? Ona jest z kims, a ja mam byc Jej na wylaczność? Nie rozumiem takiego rozumowania. Najchetniej postawil bym Jej male ultimatum, ze albo ja albo on, tylko wiem, ze z dziewczynami tak sie nie da. Mam po prostu dosyc ukrywania, uwarzania, zeby nas nikt nie zauwazyl. Oczywiscie Jej to mowie, ale ona mi na to, zebym nie marudzil tylko cieszyl sie chwila, ze to ja jestem mezczyzna i to ona powinna marudzic, nie ja itd. Nie spedzamy oczywiscie Świat, Sylwesta itd. Co to zycie?
A moza to ja jestem jakims egosta i nie potrafie zrozumiec Jej? Co robic? Pomozcie!!!