Kto i dlaczego decyduje się na celibat?
Celibat, jak głosi jeden z portali religijnych, to nie jest puste hasło. To sposób na życie. Celibatem nazywamy wyrzeczenie się miłości do drugiego człowieka, która nosi piętno cielesnej, na rzecz czystej miłości do Boga. Innymi słowy to dobrowolna rezygnacja z sakramentu małżeństwa. Celibat nie jest jedynie domeną katolików. Spotykamy go również w innych religiach, np. w buddyzmie. Chrześcijanie wierzą, że kapłani poprzez święcenia łączą się z Jezusem.
Zobacz też: Białe małżeństwo - co to takiego?
Rozłam w chrześcijaństwie
Otóż nie wszyscy chrześcijanie uznają celibat kapłanów za słuszny. Niektórzy wyznawcy nawet głoszą, że jest on sprzeczny z naukami Biblii. Na dowód tego przywołują liczne przykłady żonatych kapłanów oraz definicję życia rodzinnego jako naturalne powołanie duchownych. Do przeciwników życia w celibacie należą protestanci, starokatolicy i anglikanie.
Zobacz też: Krzycz! To go kręci
Celibat cenniejszy niż małżeństwo?
Skoro celibat jest łaską uczestniczenia w boskiej miłości, można by wnioskować o niższej randze małżeństwa. Otóż kategoryzacja na „lepsze” i „gorsze” nie jest w tym wypadku najszczęśliwsza. Miłość i związek dwojga ludzi wcale nie wyklucza miłości do Boga. Przeciwnie – małżonkowie oddają się nie tylko sobie nawzajem ale również Bogu. Jednak poprzez celibat, kapłan doświadcza bezpośrednio bożej łaski. Ta z kolei, choć uznawana za błogosławieństwo, ma swój ciężar. Niesie ze sobą czysto ludzki aspekt – potrzeby miłości, seksualnego spełnienia i tendencję do popełniania błędów.
