Większości z nas schizofrenia kojarzy się z szaleństwem. I faktycznie jej objawy mogą przywoływać takie myśli. Charakteryzują ją bowiem omamy, stany psychotyczne, halucynacje. Psychiatrzy definiując ją, mówią, że przejawia się ona niedostosowaniem uczuć oraz zachowania do danej sytuacji. Schizofrenik powoli i nieświadomie ucieka od świata zewnętrznego, odsuwa się i zamyka.
Tego typu zaburzenia dotykają ok. 1 proc. wszystkich ludzi. U jednej czwartej z nich objawy schizofrenii pojawiają się przed dwudziestym rokiem życia. Istnieje także grupa osób, u której schizofrenia pojawiła się wcześniej, przed 15 urodzinami. Taką schizofrenię określa się jako schizofrenię o wczesnym początku. Jeśli objawy wystąpią przed 13. rokiem życia mówi się o schizofrenii o bardzo wczesnym początku. Na ten rodzaj schizofrenii częściej cierpią chłopcy.
Objawy schizofrenii u dziecka
Schizofrenia to choroba trudna do zdiagnozowania, szczególnie u dzieci, ponieważ rozwija się u nich długo i powoli. Objawy nasilają się i ustępują, niekiedy są na tyle dyskretne, że łatwo je pomylić z normalnym dziecięcym fantazjowaniem lub buntem nastolatka. Najczęściej pojawiają się:
- omamy - dziecko widzi nieistniejące osoby lub przedmioty, słyszy dźwięki, których nie ma. Uważa, że jego wizje są prawdziwe i nie można go przekonać, że to, czego doświadcza nie jest prawdą;
- urojenia - dziecko ma fałszywe przekonania na temat otaczającej go rzeczywistości. Najczęściej są to tzw. urojenia ksobne - dziecko jest przekonane, że wszystkie wydarzenia dotyczą jego osoby. Zdarzają się również urojenia prześladowcze (otoczenie chce mu zrobić krzywdę) i urojenia hipochondryczne (dziecko ma poczucie, że jego organizm źle funkcjonuje);
- spowolnienie ruchowe i psychiczne;
- brak spontaniczności;
- ukrywanie uczuć;
- nielogiczna, niespójna mowa;
- trudności z koncentracją;
- zmienny nastrój - od głębokiego smutku do nadmiernej wesołości;
- stany lękowe.
Rozpoznanie i leczenie schizofrenii u dziecka
Schizofrenię dziecięcą diagnozuje psychiatra dziecięcy na podstawie wywiadu i obserwacji dziecka oraz jego najbliższych. Konieczne jest także dokonanie oceny stanu fizycznego, bo objawy zbliżone do schizofrenii występują również w niektórych chorobach neurologicznych, zatruciach, urazach mózgu. Ważną kwestią w przypadku diagnozowania nastolatków jest także wykluczenie stosowania substancji psychoaktywnych.
W leczeniu stosuje się leki przeciwpsychotyczne, psychoterapię (indywidualną i rodzinną), trening umiejętności społecznych. Warto pamiętać, że schizofrenia, nawet doskonale leczona, ma skłonność do zaostrzeń. Terapię prowadzi się do końca życia.
Polecamy!
Masz cukrzycę? Sprawdź, co możesz jeść w święta!
Na czym polega schizofrenia paranoidalna?
Schizofrenia - studium przypadku
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
