Zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień z pracy, jeżeli nieobecność pracownika w pracy jest z góry wiadoma lub możliwa do przewidzenia, pracownik powinien poinformować o niej pracodawcę.
Informacja o powodach uniemożliwiających pojawienie się w pracy powinna być przekazana najpóźniej w drugim dniu nieobecności. Pracownik może poinformować pracodawcę o przyczynie i okresie absencji osobiście, pocztą elektroniczną lub telefonicznie.
Istnieje możliwość niedotrzymania tego terminu tylko w określonych sytuacjach, takich jak: obłożna choroba połączona z brakiem lub nieobecnością domowników albo inne zdarzenie losowe.
Przedstawienie pracodawcy dowodu usprawiedliwiającego nieobecność, czyli zaświadczenia lekarskiego może nastąpić później.
Źródło: „Prawo co dnia” – podsumowanie prawne miesiąca, kwiecień 2011/ak
Przeczytaj: Urlop bezpłatny - kiedy ustaje prawo do świadczeń zdrowotnych?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
