Informacje podstawowe
Oba badania wykorzystują wiązkę lasera, o nieszkodliwej dla oka długości fali. W HRT oceniana jest tarcza nerwu wzrokowego, zaś w GDx grubość włókien nerwowych siatkówki. Znaczne zaawansowanie techniczne i automatyzacja badań pozwala zmniejszyć częstość błędów ludzkich, wynikających z obsługi sprzętu, dzięki czemu badania te zyskały swoja popularność.
Jak wygląda badanie?
Pacjent siada przed urządzeniem i opiera swoje czoło i brodę na podpórkach. Należy przyjąć wygodną pozycję, tak by nie poruszać się w trakcie badania. Badający kieruje urządzenie na oko i w ten sposób ogląda dno oka bądź samą tarczę nerwu wzrokowego. Wymaga to pewnego doświadczenia. Pacjent będzie poproszony o powstrzymanie się od mrugania na parę sekund. Całe badanie trwa nie dłużej niż kilka minut. W większości przypadków, nie podaje się kropli rozszerzających źrenicę. Wydruk, na którym znajdzie się kolorowe zdjęcie, wykres i numeryczny wynik badania, należy zachować do kontroli w przyszłości. I to wszystko – badanie ze strony pacjenta jest bezbolesne i wręcz banalne.
Zobacz też: Badania elektrofizjologiczne w okulistyce
Ważne!
W obu badaniach istotna jest powtarzalność, w związku z tym, pacjent będzie poproszony o ponowne poddanie się badaniom w ciągu 6-12 miesięcy. Ma to na celu uwidocznienie postępu jaskry (lub innej choroby), gdy istnieje takie podejrzenie. Kolejne badania będą zatem porównywane między sobą. Stąd zachodzi konieczność wykonywania badań na tym samym typie aparatu, zwłaszcza w przypadku GDx. Istnieją 2 podstawowe typy: GDxVcc i GDxPro, wyników z tych 2 aparatów nie da się skutecznie porównać.
Dla kogo jest to badanie?
Dla wszystkich, u których przeprowadza się diagnostykę w kierunku jaskry bądź monitoruje się przebieg tej choroby. Rzadko jest to pierwsze badanie (najpierw jest wykonywany pomiar ciśnienia, badanie dna oka), niemniej jest ono bardzo dokładne i pozwala wykryć symptomy choroby nawet na kilka lat przed pojawieniem się ubytków w polu widzenia.
Bywają także stosowane w innych chorobach mogących uszkodzić nerw wzrokowy, np. w cukrzycy, chorobie niedokrwiennej, guzach mózgu, stwardnieniu rozsianym. Pomocniczo wykonuje się je (głównie GDx) w przypadku chorób siatkówki.
Zobacz też: Na pierwszy rzut oka – lampa szczelinowa
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
