Masz wrażenie, że gorzej słyszysz? Nie czekaj. Zrób badania. Im szybciej zadziałasz, tym łatwiej wrócisz do świata dźwięków.
Wciąż prosisz innych o powtórzenie wypowiedzi albo podgłaśniasz telewizor? To może być niedosłuch. Nie czekaj. Zgłoś się na badania.
Coraz więcej z nas ma kłopoty ze słuchem. I nie jest to już przypadłość podeszłego wieku jak w pokoleniu naszych rodziców i dziadków. Niedosłuch stwierdza się już nie tylko u młodych osób pracujących w hałaśliwych miejscach, np. u ekspedientek w centrach handlowych. Niekiedy można go już zdiagnozować u nastolatków, które słuchają głośnej muzyki w słuchawkach.
Czy jesteś w grupie ryzyka?
Niedosłuch może mieć wiele różnych przyczyn:
- starzenie się organizmu
- choroby, jak np. cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze
- praca w wyjątkowo głośnych miejscach, np. w transporcie lotniczym
Najczęściej jednak powodem niedosłuchu jest wszechobecny dziś hałas. Nasz organizm dobrze bowiem znosi hałas do 60 decybeli, w skrócie 60 dB. To jednak tyle, ile ma zwykła rozmowa prowadzona przez nas na ulicy. Odgłos przejeżdżającego samochodu to już jednak 100 dB, a groźne dla słuchu dźwięki w dyskotece – 140 dB. Jeśli więc często bywasz w miejscach hałaśliwych ( a jest ich mnóstwo), możesz zacząć cierpieć na niedosłuch.
Jakie są objawy niedosłuchu?
- masz wrażenie, ze inni mówią niewyraźnie
- często prosisz o powtórzenie wypowiedzi
- słabo słyszysz głoski: p, k, f, h, t, s, sz
- zwiększasz głośność radia czy telewizora, chociaż inni słyszą podawane w nich informacje dobrze
- inni zwracają ci uwagę, że mówisz coraz głośniej
Jeśli choć na 2 z poniższych pytań odpowiedzieliśmy pozytywnie – czas działać! Im szybciej, tym lepsze będą skutki leczenia.
Domowy test słuchu
Prosty test na niedosłuch możemy zrobić nawet w domu. Potrzebna będzie tylko asysta drugiej osoby, np. męża:
- najpierw stajecie od siebie w odległości 6 m
- ona prosto do ciebie, ty najpierw prawym bokiem, zakrywając lewą dłonią lewe ucho (potem w ten sam sposób sprawdzacie twoje drugie ucho)
- asystująca ci osoba wypowiada szeptem kilka trudniejszych do usłyszenia i podobnych słów, np. groch-roch, chór-mur, ruch-puch
- jeśli masz kłopot z powtórzeniem słów, stajecie od siebie o metr bliżej
- jeśli i to nic nie daje, zbliżacie się do siebie o kolejny metr i tak do skutku
- na koniec zapisujesz wynik, czyli odległość przy której na tyle dobrze słyszałaś wypowiadane słowa, by móc je powtórzyć bez błędu.
Wynik testu
- 6 metrów - wynik jest prawidłowy
- 3-5 metrów - niewielkie uszkodzenie słuchu wymagające jednak już konsultacji z laryngologiem
- mniej niż 3 metry - jak najszybciej skonsultuj się z laryngologiem. Grozi ci głuchota
Test słuchu możesz też wykonać online wchodząc na stronę www.geers.pl
Badanie audiometryczne
Najprostsze badanie słuchu to tzw. audiometria tonalna. Skierowanie na nie dostaniesz od laryngologa. Jeśli masz skierowanie, zrobisz je bezpłatnie. Na czym polega?
- siedzisz w dźwiękoszczelnej kabinie ze słuchawkami na uszach
- w słuchawkach pojawiają się dźwięki (najpierw płyną do jednego ucha, potem do drugiego)
- gdy zaczynasz je słyszeć, naciskasz przycisk.
Wynik to wykres, który pozwala ocenić ubytek słuchu w bardzo konkretnych częstotliwościach, w wysokich i niskich tonach. W zależności od niego, lekarz dobierze odpowiednie leczenie.
Badanie BERA (ABR)
Jeśli konieczna jest dalsza diagnostyka, larygnolog może skierować na tzw. ABR, czyli badanie słuchowych potencjałów mózgu. Jego celem jest precyzyjne określenie miejsca uszkodzenia słuchu. Wykonuje się je u każdego, bez względu na wiek. Szczególnie pomocne jest u małych dzieci z podejrzeniem niedosłuchu
Badanie jest bezbolesne, nieinwazyjne. Jest jednak na tyle skomplikowane technicznie, że można je zrobić tylko w specjalnie wyposażonych do tego gabinetach, najczęściej szpitalach i przychodniach specjalizujących się w badaniu słuchu.
Pacjent leży na wznak z podłączonymi w odpowiednich miejscach na głowie elektrodami. Wewnątrz uszu ma słuchawki, z których dobiega sygnał akustyczny. Wyniki może zinterpretować tylko lekarz.
Badanie ABR u dziecka
W przypadku, gdy trzeba zbadać bardzo małe dziecko, np. kilkumiesięczne, lepiej by było ono we śnie. Powinno być nakarmione i mieć przy sobie ulubioną przytulankę lub poduszkę, na której zasypia. Wynik jest wtedy bardziej wiarygodny. U dzieci od 6. roku życia oraz dorosłych też lepsze efekty daje badanie we śnie lub przynajmniej w stanie czuwania. W razie potrzeby, sen można wywołać farmakologicznie
Chcesz dowiedzieć się więcej o nowoczesnej diagnostyce?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
