Uwaga wielbiciele kotów!
Wielu ludziom toksoplazmoza kojarzy się z chorobą przenoszoną przez koty. Oczywiście, mają oni rację. Jednakże nie zdają sobie sprawy, jak poważne jest to schorzenie. Toksoplazmoza jest chorobą odzwierzęcą, wywoływaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii. Początkowo postacie wewnątrzkomórkowe pierwotniaka rozwijają się w organizmach wielu gatunków ptaków i ssaków. Zwierzęta kotowate są dopiero ich ostatecznym żywicielem, gdzie pasożyt osiąga dojrzałą, inwazyjną formę. Człowiek zaraża się bezpośrednio od chorego kota – drogą pokarmową (zanieczyszczone potrawy, owoce, warzywa) lub przez zjedzenie świeżego mięsa zwierząt rzeźnych.
Różne oblicza toksoplazmozy...
Można wyróżnić dwa rodzaje toksoplazmozy – nabytą oraz wrodzoną (przejście pasożyta na płód przez łożysko). Objawy toksoplazmozy to przede wszystkim: gorączka, obrzęk węzłów chłonnych, objawy grypopodobne, ale również: zapalenie mózgu i opon mózgowych oraz zmiany pozapalne zajętych narządów. W postaci wrodzonej objawy zależą od zaawansowania ciąży w momencie, gdy matka uległa zakażeniu. Charakterystyczne są: małogłowie/wodogłowie, zapalenie siatkówki oraz naczyniówki, a także zwapnienia w mózgu. Często występują także powiększenie wątroby i śledziony, małoocze, zapalenie mięśnia sercowego.
Zobacz też: Czy mogę być zarażony pierwotniakiem?
Diagnostyka łatwa nie jest...
Ze względu na różnorodność zmian oraz brak objawów charakterystycznych, diagnostyka schorzenia nie należy do najprostszych czynności. Warto jednak pokusić się o szczegółowe badanie, ponieważ powikłania choroby mogą być niemal śmiertelne, a leczenie daje nadzieje na złagodzenie objawów toksoplazmozy wrodzonej i wręcz wyleczenie postaci nabytej.
Diagnostyka toksoplazmozy opiera się w głównej mierze na ocenie odpowiedzi immunologicznej. Obecnie określa się miano przeciwciał przeciwtoksoplazmowych klasy IgM i IgG w surowicy krwi pacjenta. Przeciwciała klasy IgM świadczą o świeżym zakażeniu, zaś przeciwciała IgG pojawiają się po kilku tygodniach infekcji oraz utrzymują się do końca życia. Ich obecność świadczy o kontakcie z toksoplazmozą oraz nabyciu na nią odporności. W sytuacji, kiedy poziom przeciwciał IgG jest bardzo wysoki, powinno się wykonać pomocnicze badanie oznaczające tak zwaną awidność IgG. Pozwala ono określić wiek przeciwciał oraz stwierdzić, kiedy dokładnie doszło do zakażenia toksoplazmozą. Wysoka awidność wyklucza czynną infekcję pierwotniakową. Jeżeli u kobiety w ciąży nie zostaną wykryte żadne przeciwciała przeciw toksoplazmozie, świadczy to o tym, że kobieta nie przebyła infekcji oraz że zarażenie może nastąpić w każdej chwili. Ważne jest więc aby była pod stałą kontrolą ginekologa oraz wykonywała badania w kierunku toksoplazmozy przynajmniej raz na trymestr.
Polecamy: Skąd wiadomo, że chorobę wywołuje pasożyt?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
