Wzrasta w miarę starzenia się populacji, zdecydowanie większa u kobiet niż mężczyzn, tylko w pierwszych tygodniach życia chłopcy chorują częściej niż dziewczynki. Schorzenia te mogą dotyczyć całości układu jak i jego poszczególnych części.
- Bakteriuria bezobjawowa,
- Zakażenia dolnego odcinka układu moczowego: zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie gruczołu krokowego,
- Zakażenia górnego odcinka układu moczowego: ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.
Bakterie przedostają się do układu moczowego w trzech etapach:
- Kolonizacja pochwy i okolicy cewki moczowej bakteriami uratopatogennymi,
- Pasaż przezcewkowy bakterii,
- Osiedlenie się bakterii w pęcherzu moczowym.
Kryteria znamiennej Bakteriurii:
- >10 do 2 bakterii E. Coli/1ml lub 10do 5 innych niż E. Coli. bakterii/1ml (kobiety z objawami klinicznymi ZUM),
- >10 do 3 bakterii/1ml (mężczyźni z objawami klinicznymi ZUM),
- >10 do 5 bakterii/1ml, w kolejnych dwóch próbkach moczu u osób bez objawów ZUM,
- 10 do 2 bakterii/1ml w moczu pobranym przez nakłucie nadłonowe u osoby z objawami ZUM.
Bakterie, które wywołują zakażenie mogą dostać się do układu moczowego czterema drogami:
- Wstępującą (najczęstsza) - wniknięcie przez cewkę moczową
- Krwionośną (rzadkie) - głównie w posocznicy prowadzącej do powstania ropni w nerkach
- Limfatyczną,
- Przez ciągłość – zakażenie powstaje z powodu obecności przetok jelitowo-moczowych
Do mechanizmów obronnych, które zapobiegają ZUM należą:
- Odczyn kwaśny moczu i pochwy (hamują wzrost bakterii),
- Prawidłowa flora bakteryjna okolicy okołocewkowej (hamuje kolonizację),
- Czynnik przeciwbakteryjny gruczołu krokowego (upośledza aktywność bakterii),
- Genetycznie uwarunkowana oporność nabłonków dróg moczowych na adhezję bakterii,
- Powleczenie pęcherza moczowego warstwą mukopilisacharydów (zapobiega przyleganiu bakterii),
- Prawidłowy mechanizm opróżniania pęcherza (utrudnia namnożenie bakterii),
- Białko Tamma- Horsfalla (zapobiega adhezji),
- Przeciwciała IgA wydzielane w drogach moczowych.
Leczenie
- Bakteriuria bezobjawowa - niepowikłana nie wymaga leczenia, chyba, że kobieta jest w ciąży wtedy bezwzględnie trzeba leczyć. Do zlikwidowania bakteriurii bezobjawowej w ciąży wystarczy zwykle leczenie przez 7-14 dni pod ścisłą kontrolą lekarską.
- Zakażenie dolnego odcinka przewodu moczowego - wymaga stosowania doustnej antybiotykoterapii przez 7-14 dni.
- Zakażenie górnego odcinka układu moczowego – leczenie zależne od ciężkości schorzeń, często wymagana jest hospitalizacja oraz leczenie antybiotykami podawanymi pozajelitowo.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!