Punkcja – kiedy chcemy zbadać wydzielinę
Punkcję zatok można uznać za metodę zarówno diagnostyczną, jak i terapeutyczną. Pobraną wydzielinę z zatok można poddać badaniom mikrobiologicznym i określić typ patogenu wywołującego infekcję oraz jego wrażliwość na poszczególne antybiotyki. Podstawowym wskazaniem do wykonania punkcji terapeutycznej jest brak poprawy stanu pacjenta mimo leczenia farmakologicznego oraz uwidocznienie zalegania płynu w zatokach w badaniach obrazowych.
Najczęściej wykonuje się punkcję w zajęciu zatoki szczękowej oraz czołowej. W przypadku tej ostatniej odbarczenie poprzez drenaż nosi nazwę punkcji Becka. Polega ona na wykonaniu cięcia skórnego w łuku brwiowym, następnie wywierceniu otworu o średnicy 5-7mm w celu usunięcia treści patologicznej oraz zmienionej zapalnie błony śluzowej. Można założyć w tym miejscu dren w celu do powtarzania przepłukiwania zatoki, jednak nie na dłużej niż 8 dni.
Zobacz też: Co to jest zatokowy ból głowy?
Klasyczne metody operacyjne
W przypadku, gdy pomimo stosowania prawidłowej antybiotykoterapii oraz wykonania punkcji zatok (obecnie maksymalnie 2-3 punkcje) w dalszym ciągu utrzymuje się proces zapalny, wdraża się leczenie operacyjne. Postępowanie chirurgiczne jest różnorodne i dobierane w zależności od postaci, umiejscowienia oraz ostrej lub przewlekłej fazy choroby.
Klasyczna metoda operacyjna, np. w przewlekłym zapaleniu zatoki szczękowej, polega na jej otwarciu, usunięciu chorobowo zmienionej błony śluzowej oraz wykonaniu szerokiego połączenia tej zatoki z jamą nosową (metoda Caldwell-Luca).
W przypadku leczenia operacyjnego zatok czołowych jest kilka dostępnych metod, które są dobierane w zależności od wielkości zatoki oraz rozległości zmian chorobowych.
Czynnościowa chirurgia endoskopowa zatok przynosowych (FESS)
Najpowszechniejszym wskazaniem do wykonania FESS jest przewlekłe zapalenie zatok, polipy nosa i zatok oraz nawracające ostre zapalenie zatok.
Zobacz też: Czym jest czynnościowa chirurgia zatok przynosowych?
Leczenie zabiegowe powikłań zapalenia zatok przynosowych
W przypadku ciężkiego zapalenia zatok, gdy dochodzi do powstania nacieku tkanek miękkich z wytworzeniem ropnia oraz gdy jest z tego powodu niebezpieczeństwo wystąpienia powikłań wewnątrzczaszkowych, konieczna jest natychmiastowa interwencja chirurgiczna. Ropnie mogą się wykształcić podokostnowo, w powiece, podtwardówkowo lub nadtwardówkowo oraz w mózgu.
W przypadku zapalenia kości czaszki leczenie polega na rozległym usunięciu chorej kości oraz otwarciu od zewnątrz zmienionej zapalnie zatoki.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
