Rehabilitacja ortopedyczna
To ta najpopularniejsza – dotyczy pacjentów po długotrwałym unieruchomieniu. Zarówno jeśli chodzi o unieruchomienie miejscowe (np. gips), jak i unieruchomienie ogólne (np. po długim pobycie w łóżku ze względów terapeutycznych lub zdrowotnych. Najpopularniejsze są ćwiczenia fizyczne prowadzone pod nadzorem rehabilitanta lub według jego określonych wskazówek. Istnieją również formy rehabilitacji za pomocą aparatury, wykorzystującej różne zjawiska fizyczne i ich oddziaływanie na tkanki człowieka.
Rehabilitacja neurologiczna
Bardzo specyficzny rodzaj rehabilitacji. Pacjenci kwalifikowani są do niego: po urazach ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego), po nagłych stanach dotyczących mózgu (udar niedokrwienny lub krwotoczny) albo w trakcie przewlekłych chorób takich jak choroba Parkinsona czy stwardnienie rozsiane. Charakterystyczną cechą rehabilitacji neurologicznej jest fakt, iż liczy się w niej czas i częstotliwość ćwiczeń. Należy rozpocząć ją jak najszybciej i wystarczająco często powtarzać terapię. Komórki nerwowe człowieka, które ulegają uszkodzeniu w trakcie chorób neurologicznych mają minimalną zdolność do regeneracji, dlatego trzeba je ćwiczyć systematycznie i absolutnie nie wolno omijać ćwiczeń czy ignorować zaleceń lekarskich. Pomimo tych „żelaznych” zasad rehabilitacji neurologicznej, daje ona bardzo dobre, czasami wręcz spektakularne efekty, które ciężko jest wytłumaczyć nawet lekarzom – np. wyzdrowienie z nieuleczalnej choroby.
Zobacz też: Rehabilitacja prądem
Rehabilitacja kardiologiczna
Jest to dziedzina rehabilitacji, która zajmuje się pacjentami z schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Lekarze kierują na nią pacjentów zarówno po nagłych schorzeniach sercowych (zawałach serca), jak i chorujących przewlekle (niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa). Rehabilitacja kardiologiczna ma wiele aspektów – obejmuje ona zarówno edukację pacjenta i jego rodziny, jak i zmianę jego stylu życia (diety, aktywności fizycznej). Od lekarza natomiast zależy ocena skuteczności rehabilitacji, wyznaczanie odpowiednich celów dostosowanych do możliwości pacjenta i ustalenie odpowiedniego leczenia farmakologicznego.
Rehabilitacja psychologiczna
Jest (lub przynajmniej powinna być) elementem każdej rehabilitacji ruchowej. Wbrew pozorom bardzo wiele zależy od psychiki pacjenta – a co za tym idzie od psychologów czy psychoterapeutów pracujących z pacjentem. To, czego nie potrafią dokonać mięśnie, rekompensuje sfera psychologiczna i siła walki o zdrowie pacjenta.
Polecamy: Co musisz wiedzieć zanim pójdziesz na rehabilitację?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
