Na czym polega problem nietrzymania moczu?
Nietrzymanie moczu to niekontrolowany wyciek moczu przez cewkę. Jeśli dochodzi do niego w trakcie kaszlu, wysiłku fizycznego czy kichania, mówimy o tak zwanym wysiłkowym nietrzymaniu moczu. Jeżeli popuszczanie moczu jest spowodowane niemożliwym do opanowania skurczem pęcherza moczowego, to jest nazywane nietrzymaniem moczu z parcia.
Jak leczymy wysiłkowe nietrzymanie moczu?
Wysiłkowe nietrzymanie moczu dotyczy głównie kobiet. W leczeniu stosuje się zarówno postępowanie zachowawcze, jak i operacyjne. W każdym typie nietrzymania moczu można stosować środki wchłaniające i zabezpieczające, na przykład wkładki, pieluchy czy pieluchomajtki. Warto pamiętać tu o środkach pielęgnacyjnych skóry i przeciwdziałaniu odparzeniom. Zmiana trybu życia, a zwłaszcza zmniejszenie masy ciała, zaprzestanie ciężkiej pracy fizycznej i palenia tytoniu może mieć wpływ na nietrzymanie moczu.
Zestaw ćwiczeń
Jedną z najskuteczniejszych metod, którą należy stosować niezależnie od zaawansowania choroby czy wieku, są ćwiczenia mięśni dna miednicy.
Każda pacjentka powinna posiadać własny schemat ćwiczeń. Najczęściej wykonuje się 5-20 skurczów kilka razy dziennie przez 2-6 miesięcy. Warto te ćwiczenia stosować również przed porodem, aby uchronić się przed poporodowym nietrzymaniem moczu. Inną metodą są stożki dopochwowe o różnej masie, które są zakładane do pochwy. Utrzymywanie takiego stożka wzmacnia mięśnie dna miednicy.
Spośród leków często stosowane są estrogeny. Ocenia się, że są one skuteczne w leczeniu zmian zanikowych sromu, stanów zapalnych dróg moczowych i nietrzymania moczu z parcia. Nie przynoszą znamiennych efektów w wysiłkowym nietrzymaniu moczu.
Kiedy konieczna będzie operacja?
Kiedy wysiłkowe nietrzymanie moczu nawraca lub powyższej opisane próby leczenia nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, stosuje się leczenie zabiegowe. W leczeniu operacyjnym nietrzymania moczu używa się syntetycznych, beznapięciowych taśm wprowadzanych przez pochwę pod środkowy odcinek cewki moczowej. W chwili obecnej istnieje taśma, którą przeprowadza się pomiędzy otworami anatomicznymi miednicy, tzw. otwory zasłonione (TOT – transobturator tape). Czasem taśmę można zastąpić fragmentem powięzi lub skóry – wówczas materiał umieszcza się tuż pod pęcherzem moczowym. Mniej skuteczne są metody iniekcji substancji silikonowych w okolicę podpęcherzową.
U mężczyzn nietrzymanie moczu występuje dużo rzadziej niż u kobiet. Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest najczęściej ubocznym rezultatem zabiegów na gruczole krokowym w przebiegu raka stercza czy jego łagodnego przerostu. Może też pojawić się po złamaniach miednicy i rozerwaniu cewki moczowej. U mężczyzn najczęściej stosowane są iniekcje okołocewkowe oraz implantacja sztucznego zwieracza.
Polecamy: Nietrzymanie moczu - niezbędne pytania
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
