Pierwsze objawy
Najwięcej zachorowań występuje wśród młodych osób, między 20 a 30 rokiem życia. Kobiety chorują około 3 razy częściej od mężczyzn. U ponad połowy pacjentów jako pierwsze osłabieniu ulegają mięśnie gałek ocznych. Mięśnie te odpowiadają za poruszanie się gałek ocznych w różnych kierunkach i podnoszenie powiek. Ich osłabienie powoduje opadanie powiek (jednego lub obu oczu) i sprawia, że pojawia się podwójne widzenie.
U około 20% osób miastenia dotyka jako pierwsze mięśnie odpowiadające za żucie i połykanie. Trudnościom z gryzieniem i połykaniem pokarmów często towarzyszy opadanie żuchwy. Częstym objawem jest także zmiana charakteru mowy. Chory mówi ciszej i bardziej nosowo. Także mimika twarzy staje się uboższa, wyraz twarzy staje się smutny. Pojawia się tzw. uśmiech Giocondy.
Osłabienie mięśni rąk i nóg jest pierwszym objawem miastenii u około 30% chorych. Mogą pojawić się trudności w unoszeniu ramion, wchodzeniu po schodach, czy podnoszeniu się z pozycji leżącej lub kucznej.
Wysiłek pogarsza stan chorego
Niezależnie od tego, jakie objawy wystąpią jako pierwsze, bardzo charakterystyczne jest ich nasilanie się pod wpływem wysiłku. I tak na przykład podwójne widzenie będzie pojawiało się przy dłuższym patrzeniu w jednym kierunku, a problemy z gryzieniem i połykaniem będą narastały w miarę jedzenia. Osłabienie mięśni narasta także w ciągu dnia - objawy są silniejsze wieczorem niż rano. Po okresie odpoczynku z kolei objawy tracą na sile.
Czytaj także: Miastenia a ciąża - wzajemne wpływy
Przebieg choroby
Miastenia jest chorobą, która u każdego pacjenta przebiega indywidualnie. Często występują okresy zaostrzeń naprzemiennie z okresami remisji (czyli bez objawów choroby). Zdarza się, że objawy dotyczące oczu są jedynymi - mówimy wtedy o ocznej postaci miastenii. Gdy choroba dotyka inne grupy mięśni mamy do czynienia z miastenią uogólnioną. Szczególnie niebezpieczną sytuacją jest osłabienie mięśni umożliwiających oddychanie.
Bardzo ważne jest, aby unikać czynników, które mogą wywoływać lub nasilać objawy miastenii. Należą tutaj infekcje, zabiegi operacyjne i poród. Nie bez znaczenia są przyjmowane leki. Podejrzewa się, że niektóre antybiotyki, leki przeciwpadaczkowe, leki kardiologiczne i leki przeciwdepresyjne mogą wpływać na pogorszenie objawów.
Zobacz też: Kto najczęściej choruje na miastenię?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
